ΒΙΒΛΙΟ 2ο
Διαβάστε και το πρώτο βιβλίο αν θέλετε πριν από αυτό.
Μάχη από το Ανδρομάχη.
Όμορφη με κάστανα μαλλιά και γαλάζια μάτια. Έχει τρέλα με τις μηχανές από μικρή και γενικά με την ταχύτητα. Έχει μεγάλη αδυναμία στον μεγαλύτερο κατά 2 χρόνια α...
Ήρθε λοιπόν η μέρα της επιστροφής είχα είδη μαζέψει όλα τα πράγματα μου από προχθές. Όλα είναι έτοιμα. Βάζω όλες τις βαλίτσες και τις κούτες στο πορτ-μπαγκάζ το αυτοκινήτου μου και είμαι έτοιμη για αναχώρηση. Και ναι έχω αυτοκίνητο και όπως είναι αυτονόητο και δίπλωμα.
Ανυπομονώ να φτάσω στο σπίτι μου. Να δω τους γονείς μου, την Μαριάννα, τον Άρη. Όλη την παρέα. Και κυρίως να δω αυτόν να μπω στην αγκαλιά του και να μείνω εκεί για ώρες. Να τον φιλήσω λες και δεν υπάρχει αύριο. Και στο τέλος να του πω πόσο μου έλειψε αυτά τα χρόνια. Να συνεχίσουμε αυτό που αφήσαμε και να είμαστε ευτυχισμένοι μαζί. Έχοντας ο ένας τον άλλο στην ζωή του.
Έτσι χωρίς να χάνω χρόνο μπαίνω στο αυτοκίνητο και ξεκινάω την διαδρομή της επιστροφής με συντροφιά το ράδιο και έναν καφέ.
[...]
Έχω φτάσει στα πάτρια εδάφη της Πάτρας και σε πέντε λεπτά φτάνω στο σπίτι. Όλη ξέρουν ότι έρχομαι και νομίζω βασικά είμαι σίγουρη ότι θα έχουν ετοιμάσει μια μεγάλη γιορτή. Κάτι που είναι συνηθισμένο για την οικογένεια μου.
Όσο σκέφτομαι αυτά έχω φτάσει ήδη απέξω παρκάρω το αμάξι και παίρνω την τσάντα μου και βγαίνω έξω. Τους είχα ειδοποιήσει ότι σε λίγη ώρα θα ήμουν εκεί και με περίμεναν έξω από την πόρτα.
Φτάνω μπροστά τους και δεν προλαβαίνω να αφήσω την τσάντα η μαμά μου πέφτει πάνω μου αγκαλιάζοντας με σφιχτά. Πόσο μου είχε λείψει αυτή η αγκαλιά.
Μαμ-Αγάπη μου ψυχή μου. Μου έλειψες τόσο πολύ, λέει ενώ δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της.
Μαχ- Και σε εμένα μαμά μου πολύ.
Απομακρυνόμαστε και σειρά έχει ο μπαμπάς μου. Μπαίνω στην αγκαλιά του και νιώθω ασφάλεια και την αίσθηση ότι γύρισα σπίτι.
Μπ- Κοριτσάκι μου όμορφο καλώς ήρθες στο σπίτι σου, λέει και φεύγει από την αγκαλιά.
Μετά έρχετε ο Άρης. Με αγκαλιάζει δυνατά και με κάνει σβούρες.
Αρς- Μου έλειψες ρε μικρό.
Μαχ- Και σε μένα ρε βλάκα.
Το ίδιο έρχετε και με αγκαλιάζει η Νίκη.
Νικ- Που σε ρε φίλη; Κάναμε μαύρα μάτια να σε δούμε. Μας έλειψες.
Μαχ- Και σε μένα ρε χαζό πολύ.
Σπάμε την αγκαλιά. Και έρχονται να με χαιρετήσουν και οι υπόλοιποι. Έχω δει τον Ιάσονα που δεν κάνει κίνηση να έρθει να μου μιλήσει και μάλλον θέλει να είναι ο τελευταίος γιατί το βλέπω να έρχετε προς τα εδώ.
Κοιταζόμαστε για λίγο και πέφτουμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Αυτό που χρειαζόμασταν και δύο. Να νιώσουμε ο ένας τον άλλο. Απομακρύνεται λίγο και μου δίνει ένα γλυκό φιλί. Σκύβει στο ένα γόνατό και βγάζει ένα κόκκινο βελουτέ κουτάκι το ανοίγει και μέσα έχει ένα πανέμορφο μονόπετρο.
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Ιασ-Μάχη μου ξέρεις ότι δεν το έχω με τα λόγια αλλά ούτος ή άλλως θέλω να το κάνω όσο πιο απλό γίνεται. Από την στιγμή που ήμασταν επίσημα μαζί μέχρι το χωρισμό μας αλλά και όλα αυτά τα χρόνια κατάλαβα ότι είσαι η μόνη γυναίκα που θέλω να περάσω την ζωή μου μαζί της. Όποτε θες να γίνεις η γυναίκα μου και η μάνα των παιδιών μου; Θα με παντρευτείς ;
Είχα μείνει άναυδη. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Έριξα μια ματιά γύρω και είδα και τους άλλους το ίδιο σοκαρισμένους αλλά με την καλή έννοια. Γυρνάω να τον κοιτάξω και βλέπω την αγωνία στα μάτια του.
Μαχ- Θα ήταν τιμή μου να γίνω γυναίκα σου, λέω και σηκώνεται όρθιος στη στιγμή.
Ιασ- Να ξέρεις ότι με κάνεις τον πιο χαρούμενο άνθρωπο στον κόσμο. Σ'αγαπώ.
Μαχ- Και εγώ σε αγαπάω, λέω και με φέρνει κοντά του για ένα φιλί δυνατό γεμάτο συναίσθημα.
Τότε ακούω και τις φωνές των άλλων να λένε μπράβο και συγχαρητήρια και να σφυρίζουν και να γίνεται ένας χαμός.
Αυτή λοιπόν είναι από δω και πέρα η ζωή μου. Με την οικογένεια μου δίπλα μου σε όλα. Την παρέα μου και τέλος τον πιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου. Τον μέλλοντα σύζυγο μου και όλοι μαζί είμαστε μια μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια.
___________________________ Γεια σας. Τι κάνετε;
Αυτό είναι το προτελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου και ελπίζω να σας άρεσε.
