The Bulletproof Fan (Youth) Series III ONHOLD AGAIN

Bulletproof 12

"Sa tingin mo walang makakakilala sayo?"

"Nag cutting tayo. Ano sa tingin mo?"

Naglalakad kami pababa ng hagdanan. Napaisip ako bigla. Hindi nga pala kami pumasok dahil sa nangyari kanina. Nasa paaralan pa lahat ng studyante ngayon kaya wala masyadong tao ngayon sa malapit sa Gangnam river. Napahinga ako ng malalim. Sana dinala ko man lang sana si Nucho dito.

"Ya-ya-yah!!"

I heard Jungkook shout when I was about to get slip down the stair. I closed my eyes expecting to get hit by the ground when I felt how Jungkook wrapped his hands into my hand. He pulled me closer to him.

"Nagpapakamatay ka ba?! Sa tingin mo hindi mababasag ulo mo kung nahulog ka hah?!"

I was surprised of how mad he was. He was breathing so fast and his brows are furrowed.

"Ack!"

I make a sound when I felt how buried Jungkook's hand into my wrist. Napatingin ako sa kamay niya bago tumingin sa kanya. Nanlaki ang mga mata nito bago agad binitawan ang kamay ko.

"Hi-hindi ko sinasadya sor-"

"Ayos lang."

Agad kong sagot nangmakita ko ang reaksyon nito. He looks scared and down while looking at the ground. Napakunot ang noo ko. Hahawakan ko sana ang balikat niya ng gulat itong umatras habang nakatingin sa akin.

"A-ayos ka lang?"

Alanganin kong tanong habang nakatingin sa kanya. He was so surprised while looking at me. He look the other way before he started laughing so hard. Napatingin ako sa paligid nang palakas ng palakas ang tawa nito.

"Ya-yah~!"

He was touching his tummy. I look around. Some people are watching us. I gon closer to him and fixed his cap and his hoodie. He was still laughing even though I was in front of him holding the side of his hoodie.

"Kung hindi ka tatahimik malalaman ng mga tao na nandito ka."

Bulong ko habang kaharap siya. Our face are quite close. Napalunok ako nang mapatingin ako sa labi nito. Napapikit ako bago umiling sabay tingin ng maayos kay Jungkook. He was still stopping himself from laughing.

"Ano ba ang nakakatawa yah!"

Bulong ko. He show me a wide smile exposing his teeth. Napatigil ako sa ginawa niya. My breathing hitched just like how my beat is. That is just sooo... sudden.

"Sa tagal kong nakasama sila Hyung nakalimutan ko na minsang mag ingat. Nakalimutan kong babae pala kasama ko ngayon."

I don't know. He sound sweet while saying those but my brows furrowed while looking at him. He smile at me again before walk past me. Nakatulala ako ng ilang segundo bago ko na process ang sinabi niya.

"Te-teka!!"

Sigaw ko. Napatigil ako ng mapansin kong paano kagulat ang konting tao sa paligid ko. Buti nalang talaga naglakad na palayo si Jungkook sa akin kundi makakagulo talaga dahil sa atensyon na ginawa ko. Napatingin ako sa likod ni Jungkook na palayo bago ako sumunod.

"Sinasabi ba niyang simula sa pagkakakilala namin nagmimistula akong lalaki sa kanya?!"

Tinuro ko ang sarili ko habang sinasabi ito sa hangin. Napakagat ako ng labi bago tumingin sa likod ni Jungkook. Mukha ba akong lalaki sa paningin niya?!!

"Alam mo minsan nakakainis pagiging clumsy mo."

Tumigil ito sa paglalakad bago tumingin sa akin. Nanlaki ang mga mata ko ng ngumiti ito.