Aşka Tutkun Çocuk | Tutkun Serisi II

A.T.Ç | 1.Bölüm

Hepiniz Aşka Tutkun Çocuk hikâyesine Hoş Geldiniz!

Okyanusun derin mavi sularına sürüklenen küçük bir balığın ve tüm okyanusun korktuğu ürkütücü köpek balığının hikayesiydi bu...

Kendi küçük akvaryumundan çıkan bu küçük balık okyanusla baş edebilecek miydi?

İşte onu okuyup görecektik...

Multimedya: Ezel Yaman🌸

Rica etsem başladığınız tarihî yazar mısınız?

*İyi Okumalar*

~~~

Ezel'den

İnsan hiç olmayacak bir insanı sever miydi?

Kendi akvaryumunda yaşayan küçük bir balıktım ben. Okyanus benim için imkansızdan öte iken bu sadece benim ölümüm olurdu.

Küçük bir balık kocaman acımasız bir okyanusla nasıl baş edebilirdi?

Hayır, bunun cevabını bende bilmiyordum ama yakın bir zamanda öğrenecek olacağımı da bilmiyordum.

Ben o kocaman okyanusta yakışıklı bir yunusa aşık olduğumu sanırken araya giren ürkütücü köpek balığı her şeyi değiştirecekti.

Hem de her şeyi...

...

Bedenimi saran titremeyle havuzdan çıkmak için suyun yüzeyine çıktım. Su yüzünden yüzüme yapışan sarı saçlarımı geriye atıp gözlerimi bana bıkkınlıkla bakan arkadaşıma çevirdim.

"Bir ara hiç çıkmayacaksın zannettim. Nasıl o kadar uzun suyun içinde kalabiliyorsun? Acaba sen poseidon'un kayıp kızı mısın?"

Azra'nın hayal gücüne hayret ederken sudan çıktım. "Birincisi posedion'un kızı yok. İkincisi ise bu hayal dünyanı başka şeylerde kullansan daha yararlı olabilir?" ona laf yetiştirirken diğer taraftan kurulanmaya çalışıyordum. Saçımda biriken suyu sıkıp giyinme odasına ilerledim. Azra peşimden gelirken "senin gibi mi yapayım? Arel diye ölüyorsun ama adım attığın yok" konuyu 360 derece döndürmesiyle kızgınca ona döndüm.

"Ben onun için ölmüyorum sadece hoşlanıyorum!"

Evet hoşlanıyordum ama bu bir şeyi değiştirmezdi.

Sinirle dolaptan kıyafetimi alıp kabine girdim. Azra pişman olduğunu düşündüğüm sesiyle kapının dibine geldi. "Ezel ben öyle demek istemedim. Ben sadece senin için üzülüyorum."

Ah zaten bu sıralar insanlar ya bana üzülüyor ya da kızıyordu.

Tişörtü kafamdan geçirip kabinden çıktım. Azra kedi gibi bana bakarken yanağıma ıslak bir öpücük bıraktı. " Özür dilerim zaten iyi bir hafta geçirmedin üstüne bir de ben geliyorum" üzgün bakışları karşısında zorda olsa gülümsemeye çalıştım.

"Sorun değil, sınav herkesin dengesini bozdu. Sonuç da hayatımız için çok önemli bir adım"

Üniversite sınavını yeni atlatmışken şimdide gündeme tercih olayı gelmişti. Abim burada okumamı isterken ben Antalya'da okumak için direttim. Küçüklükten beri hayalim olan üniversiteye gitme şansım varken elimin tersiyle itemezdim. Azra sanki anlamış gibi "Bak bu konuda konuşmak istemediğini biliyorum ama acaba Ekin abiyi dinlese miydin? Yani sonuç da okuduğu okul İstanbul'un hatta Türkiye'nin en iyi okullarından biri, o da senin iyiliğin için uğraşıyor" belki haklıydı ama ben özel okulda okumak istemiyordum. Başlarda Arel var diye düşünsem de o da abim gibi bu yıl mezun olacaktı. Hem kendimi kandırmamam gerekiyordu o ve ben imkansızdık..