Aşka Tutkun Çocuk | Tutkun Serisi II

A.T.Ç | 18.Bölüm

Merhaba çilekli pastalarım ben geldim!🍰

Erken ve gece gelen bir bölümle sizlerleyim!

Multimedya: Bölümden bir kare + Gelsin Öpsün Kalbimi - Güliz Ayla

Bölüm etiketi; #başbaşabirgün

*İyi  Okumalar*

Ezel'den

Karanlık suyun içinde çırpınışlarım giderek yavaşlarken kendimi derin, sonu olamayan suyun içinde bırakmıştı.

Her çırpınışta derinliklere daha da yaklaşırken nefret ettiğim pembe saçlarla ölmek hayatın bana sunduğu şakası olmasıydı. Hangi insan 14 yaşında ölmek isterdi ki?

Daha hiç aşık olamadan, aşk acısı çekmeden bu insanların nefret ettiği dünyadan gitmek istemiyordum.

Çünkü biliyordum bu hayatı çekilmez yapan bizlerdik.

Çırpınmayı bırakmış ve karanlık suyun yaktığı gözlerimi son defa kapatırken belime sarılan eller kurtarıcım olmuştu.
Yuvam olan su bana ihanet etmesini daha kaldırmaya hazır değilken suyun derinliklerinden gelen kurtarıcım kimdi?

Mavi su bana mezar olacakken kim çiçek açtırmıştı?

Suyla boğuşmayı bırakmış ve bu sefer tek hatırladığım şey olan yosun kokusuyla boğuşmaya başlamıştım. Beni kurtaran kişi yani abimin yüzü silikleşirken bana bakan yüz değişmişti.

Bu Keremdi...

"Kerem!"

Bağırışımla yataktan hızla doğruldum. Aldığım sık nefeslerle etrafıma baktığımda hâlâ otel odasında olduğumu anladım.
Terden yapışan saçlarımı geriye atıp gördüğüm rüyayı hatırladım.

Beni kurtaran kişi abimken bir anda yüzü silikleşmiş ve yerine Kerem gelmişti. Titreyen ellerimle beyaz çarşafı sıkmaya devam ettiğimi fark ettiğimi gördüm.

Bu rüya çok gerçekciydi.

Kerem'i görmeme bir anlam vermezken bunun sebebi dün olanlar olmalıydı.
Nefes alışım normale dönerken aklıma gelen şeyle gözlerim irileşti.

Biz dün Kerem'le öpüştük!

Panikle yataktan kalktarken üstümdeki beyaz tişörtle çığlık attım. "Ne oluyor be?!" hayretle üstüme baktım. En son hatırladığım şey doktorun bana iğne yapmasıydı. Sonra film kopmuştu. Üstümdeki tişörtü burnuma götürdüğümde yoğun bir şekilde aldığım yosun kokusuyla kaşlarım çatıldı. Bu Kerem'in olmalıydı. Tişört onunsa demek oluyor ki fazla uzakta olamaz!

Panik bu sefer sadece içimde değil tüm etrafıma yayılmıştı. Dün geceden sonra yüzüne falan bakamazdım. Ben ona nasıl karşılık verirdim ya?

"Karşılık verirken utanma şimdi yüzüne bakmaktan utan" iç ses yine sinirimi bozmayı başarmıştı. "Kapa çeneni!" oflayarak ne yapacağımı düşünürken ilk telefonumu bulmakla başladım. Büyük odada telefonu bulmak için etrafta koştururken sonunda masanın üstünde çantamı bulmuştum. Telefonun kilidini açtığım an aramaları görmemle ağzım aralandı.

Azra: 20

Annem: 15

Emre: 17

Uygar: 6