Aşka Tutkun Çocuk | Tutkun Serisi II

A.T.Ç | 50.Bölüm - Bekarlığa Veda🌿

Çok çok uzaklardan gelen prensesten merhaba Karahan Ailesi! 😍

Diyeceksiniz hiç gelmeseydin biz zaten kitabı unutmuştuk ne deseniz haklısınız ama böyle oldu işte çok bir şey diyemiyorum zaten en sonda bir şeyler söyledim 😊

Multimedya: bölümden kare + Teni Tenime - Sena Şener 🌾

*İyi Okumalar*

Ezel'den

2 Ay / 7 Gün Sonra...

Tamamen bir arada olmamıza sadece 7 gün kalmıştı. Ne ara geçtiğini anlamadığım günler her geçen gün de biraz daha panik yapmama sebep olsada tüm aile el ele vermiş ve her şeyi halletmeyi başarmıştık.

Tabii bir sorun vardı. Ben hala gelinliğimi seçememiştim. Sorun şu ki ben nasıl bir şey istediğimi de bilmiyordum. Annemler özel diktirmek istesede bir türlü karar verememden o da olmamıştı.

Şimdi kara kara ne yapacağımı düşünüyordum. Düğüne bir hafta kalmıştı ve gelinin, gelinliği yoktu. Bu saçmalıkla kendi kendime kıkırdadım. Belki gelinliği halledememiştim ama bu 2 ayda Kerem'le evimizin her köşesini istediğimiz gibi hayal etmiş ve ona göre yapmıştık.

Ve çok güzel olmuştu.

"Ömür ve Teoman akşam mı iniyorlar?"

Azra'nın soruyla başımı dergiden kaldırıp başımı salladım ve "Aynen akşam gelecekler, zaten kuyuda toplanacağız." Diyerek cevap verdim. Ömür ve Teo yeni yılın ilk haftasında tedavi için Amerika'nın yolunu tutmuşlardı. Tedavi için ikiside okulu dondurmuş ve gitmişlerdi. Tabii Özgür amca başta onlarla gitmek için tutursada bir şekilde vazgeçtirmişlerdi. Şimdi de düğün için geliyorlardı, geri gideceklerdi ama duyduğumuz haberlere göre tedavi başarılı gidiyordu. Yani ilkbahar bitmeden temelli dönüş yapabilirlerdi.

Onun için çok seviniyordum, umarım iyileşir ve hayallerine kavuşurdu.

Azra bir şey demeden yine izlediği filme döndüğünde yanımdaki yastığı ona attım. "Sen niye evine gitmiyorsun?" Dediğimde dil çıkartıp homurdandı. "Burada sessiz sessiz oturuyorum gözüne mi battım?" Aksi sesinin asıl nedenin ben olmadığımı biliyordum. O Orhan amcaya kırgındı. Nedeni ise Azra ve Çınar'ın ayrı eve çıkma mevzusuydu. Bizim iki deli aşık eve çıkmak istesede Orhan amca önlerinde büyük bir engel olmuştu.

Orhan amcanın tek dediği şey "bu evden anca gelinlikle çıkarsın!" Olunca Azra ne kadar diretsede babasının inadına kıramamıştı. Azra da 2 aydır tepki olarak eve geç girip erken çıkıyordu. Erken çıkıyordu çıkmasına ama daha karga bokunu yemeden başımda bitmesi beni çileden çıkartıyordu.

"Tamam bir şey demedik." Onunla laf dalışına girmek yerine şuanlık susmayı tercih ettim. Ben bir hafta sonra düğünü olan bir gelindim boş stres yapamazdım.
Elimde binbir çeşit gelinlik olan dergiden gram etkilenmezken dergiyi masaya atıp koltuğa yaslandım.

"Sanırım ben gelinlik giyimeyen ilk gelin olacağım! Çıldırıcam bir gelinlik bile içime sinmiyor!" Bacaklarımı karnıma çekip ellerimi bacaklarıma sardığım gibi çenemi dizime yasladım. Şuanda en büyük derdim buydu. Azra halime gülüp olumsuzca başını salladı. "Kızım sen zaten evlisin niye abartıyorsun, giyin işte bir gelinlik." Gamsız çıkan sesine karşı gözlerimi kıstım. "Deme öyle ya bu başka! Hem ilk giyindigim gelinliği Kerem seçmişti. Şimdi ben kendim seçmek istiyorum ama seçemiyorum."

Evet, hiç huyum olmayan bir şey olan kararsızlık bu 2 ayda tüm bedenimi istila etmişti. Stresten miydi bilmiyorum ama pireyi deve yapıyordum. Azra bana yardımcı olmak yerine beni sadece alaya almasıyla gözlerimi devirdim.