My BestFriend, My Lover [EDITING]

MBML 56

Chapter 56

***

America

***

Shayne's POV

Matagal-tagal na din ako nag-stay dito sa America and all i can say is miss na miss ko na ang Philippines pero patagal din ng patagal ay nasasanay na rin ako.

Lumalakas ang pag-ulan ng snow at nararamdaman ko na lumalamig na lalo kaya naman nilakasan ko ang heater.

Nami-miss ko na rin ang tropical weather.. Dati kasi pinangarap ko na umulan din ng snow sa Pilipinas o kaya naman makapunta ako sa mga bansang may Snow at ngayon nakapunta na ako ay medyo pinagsisisigan ko yun dahil sa di makalabas ng bahay pag umuulan ng snow dahil super lameeeg but like what i've said awhile ago ay nasasanay na ako sa kapaligiran, sa weather at sa lahat including na ang wala 'SILA' at wala 'SIYA'.

Napatingin lang ako sa bintana at nakita ko ang lumalakas na pagbagsak ng snow lumapit ako para makita ko ang surroundings ko.

Nakita ko na nababalot ng snow ang buong kalsada, ang mga bubong ng mga kapit-bahay at wala na ring tao ang nasa labas dahil sa bumabagyo na nga ng nyebe except sa lalaking nakaupo sa may pavement ng bahay ko..

After seing his back i remember 'HIM'..

Ohhh, No! Imposible naman no! Paano naman niya malalaman and besides 'SIYA' na nga mismo ang nagtaboy sa akin.

Kumuha ako ng Coat ko para bumaba at tignan ang lalaki na yun at baka naman naliligaw na.

...

Nakababa na ako at papunta sa gate ng bahay ko para tignan ang lalaki.

Pagkabukas ko ng pinto ay nakita ko na papatayo na siya pero bumalik sa pagkaka-upo dahil na rin siguro sa nagulat siyang pag bukas ng pinto.

Nagsalita agad ako.

"Uhh, Mister??" tanong ko sa lalaking yun

Napatayo siya bigla at talagang pinapa-alala niya sa akin si Thyronne..

"Shayne..." napaharap siya bigla at gulat na gulat ako na hindi lang pala siya 'PARANG' si Thyronne dahil si Thyronne talaga siya.

"Thyronne... How-??" ang tanging nasabi ko na lang..

Paano niya nalaman??

Napatingin lang ako sa mga mata niya..

All i can say is...

'I miss him'

For a moment ay nagkatitigan kami hanggang sa bumagsak ang mga luha niya..

Nasasaktan ako.. Ang alam ko sa sarili ko wala na, nakalimutan ko na at nabura ko na pero bakit??

Bakit ngayong kaharap ko siya ay andoon ulit..

Gusto kong umiyak but i can't.. I'm enough of dramas.

"Shayne... S-sorry.. P-please.." after a long silence he spoke.

"Shayne.." lalapit sana siya pero i stepped back.

"Sorry, Please... F-forgive me.." he said while tears continously falling from his eyes.

Napatitig lang ako sa kanya.. He's Sorry?? Maniniwala ba ako kung siya na nga mismo ang nagtaboy sa akin dati? NO...

"After you pushed me away?? Now what?? Your regretting all the things that you've done?? why?? 'Coz you still love me?? Yeah, right. Thyronne, i Know this.. You want me to come back to you right? Then, I'm sorry because i will not.." i coldly said. Totoo naman ee iyan ang pinunta niya rito.. Hahanapin ka tapos gusto ka bumalik sa kanya tapos sasaktan ka ulit! Yeah.. Cliche right.. But it's the truth.