Üzgünüm... / Mendes

13- Near the Edge, But Not Tryna Die

Shawn'dan

Ceketimi giyip arabaya doğru koşmaya başladım. Uçurumun kenarında ufak bir kulübem vardı. Sanırım bir kaç gün orada kalacaktım.

~

Uçurumun kenarında oturuyordum. Atlamayacaktım. En azından şimdilik...Çünkü eğer atlarsam Holland'ı tamamen Harry'ye bırakırdım. Hala onu kazanma ihtimalim vardı. Yani sanırım...

Burayı bir tek Holland biliyordu. En son 3 ay ya da 4 ay önce buraya gelmiştik. Çok mutluyduk. Böyle bir olay yaşayacağımız aklımızın ucundan geçmezdi.

3-4 ay önceyi Shawn'dan dinliyoruz

"Burası çok huzurlu Shawn. Ayrıca sandviç de çok güzel olmuştu." Gülümsedim. "Sen olduğundan huzurludur bebeğim." Kıkırdadı. "Shawn, buraya neden bir kulübe yaptırdım?" Bilmiyordum. "Sanırım sakin ve kimse tarafından rahatsız edilemeyeceğim bir yer olduğu için. Ama iyi ki de yaptırmışım. Birlikte vakit geçirebildiğimiz sayılı yerlerden." Hafifçe gülümsedi "Doğru, iyi ki yaptırmışsın." Daha fazla dayanamadım ve yaklaşıp hafifçe öptüm onu. "Seni her şeyden çok seviyorum Holland." Kahkaha attı ve "Shawn şu klişe şeylere ortak olma! Seni seviyorum de yeter. Her neyse ben de seni seviyorum." diyince gülümsedim. Kucağına yattım, o da saçlarımla oynadı...

Şimdi

Ağladığımı yeni fark ettim. Şu an sesim kısılana kadar bağırmak geliyordu içimden, dediğimi de yaptım.

A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A

Şu an boğazımın yandığını ve sabah kalkınca sesimin bile çıkmayacağını, 2-3 gün sonra eve dönünce 1 hafta boyunca 500 mg'lık hap içmek zorunda kalacağımı gayet iyi biliyordum. En azından bir süre konser yoktu.

(2-3 gün sonra)

Eve dönme zamanım gelmişti. Acaba Holland ve Harry ne yapmıştı?