Üzgünüm... / Mendes

17- "I won't try for us."

Shawn'dan

"İstemiyorum."

İstemiyorum.
İstemiyorum.
İstemiyorum.
İstemiyorum. 
İstemiyorum.

"Tek bir soru daha soracağım." Bana tekrardan sorar gözlerle baktı. "Neden?" dedim. Ufak bir kahkaha attı ve "Gerçekten bilmek istiyor musun?" dedi. "Elbette!" dedim alayla. Ciddileşti ve "Sana inanmıyorum! Lauren'ın sana azdırıcı verdiğine inanmıyorum!" dedi. Bu koymuştu işte ve ben sinirlenmeye başlıyordum. Elini sertçe çekip kalbimin üzerine koyarken acıyla inledi. Sanırım fazla sıkmıştım ama şu an umrumda değil. "Bak yavaşça söyleyeceğim. Kalbimin atışından yalan söyleyip söylemediğimi anlayacaksın. Lauren bana azdırıcı verdi! Bana nasıl inanmazsın? Sadece azdığımdan onunla seviştiğimi kendine yediremediğinden dolayı sana zaman verdim. Ama sen gerçekten seni bilerek aldattığımı mı sanıyorsun? Sana inanamıyorum Holland!" Gözleri dolmuştu. "Ne var biliyor musun? Sana vicdan azabı çektireceğim ve artık bizim için uğraşmayacağım." Kapıdan çıkarken de "Son olarak da Lauren'ın bana aldırıcı verdiğini kanıtlayacağım." dedim ve kapıyı sertçe çarptım.

Holland'dan

Kapıyı sertçe çarpıp çıkmasıyla irkildim.

Bana vicdan azabı çektirecek.
Bizim için çabalamayacak.
Lauren'ın ona azdırıcı verdiğini kanıtlayacak.

Of, ne yapacağım ben? Ya o haklıysa? Ya onun haklı olduğunu anlayınca güvensizliğimden dolayı artık o bana yüz vermeyecekse? Tanrım, bize ne yaptım?

Shawn'dan

Holland sinir kat sayımı arttırmıştı. Bana güvenmiyordu. İlişkimiz onun güvensizliğinden bitmiş meğerse. Ona gerçekten inanamıyorum. Ama yarın onu yerin dibine sokup gömeceğim.