KALBİMDEKİ MAFYA

🔱6.BÖLÜM🔱

Öncelikle şunu söylemeliyim kendimi yeni yeni geliştiriyorum bunu sizde fark etmişsinizdir
Umarım beğenirsiniz.

İyi okulamar☄️

Karan denen adamın sandalyesini iteleyip ayağa kalkmasıyla birlikte bende oturduğum yerden kalktım.

Karan sinsice dudaklarını sağa kıvırıp "Anlaştığmıza sevindim" dedi ve elini bana uzattı.
Ellerim istemsiz titrerken sakin olmaya çalışaraktan ona uzattım.
Eline değdiğim an soğuk ter damlasının sırtımdan aşağı doğru aktığını hissettim.
Elimi nazikçe sıkıp gülümsedi fakat bu istediğini almış olmasının göstergesiydi.

Peki ben memnun muydum?
Bilmiyorum.

Şu an ki duygularım karışıktı.
Ne yapacağımı,nasıl yapacağımı bilmiyordum.

Şimdiden yüreğim bir vicdan azabı ile başbaşaydı.
Babamı sırtından vurmuş gibi hissediyordum.

Fakat içimde bir yerlerde bulunan diğer ben 'sadece basit bir belge' diyerekten kendini avutuyordu.

...

Karan gitmiş fakat ben hala aynı yerde oturuyordum.
Kendimi sorguluyordum.

"Kızım"

Arkamdan gelen ahmet amcanın şefkatli sesi ile ona döndüm.

"Ne konuştunuz?" Diyerekten meraklı bakışlarını üstümde gezdirdi

Ona bu küçük anlaşmayı anlatmama kararını verip karşıma oturmasını işaret ettim.

Ona soracak bir çok sorum vardı en önemlisi bu işlerle alakası neydi.
Karanı nereden tanıyordu ve neyin istihbaratını yapıyordu.

Elime kağıt kalemimi alıp sıkıca kalemi kavradım.
'çemberle alakan ne Ahmet amca?' yazarak ona uzattım telaşlanıp sihaya yakın kara gözlerini üzerimde gezdirdi.

Gözlerini kaçırıp yutkundu.

Ellerimle ellerini tutup gözlerinin odak noktası olmaya çalıştım.

Derin bir nefes alıp oturduğu yerde kıpırdadı.
"Beni iyi dinle kızım,büyük bir anlaşma var hemde çok büyük bu anlaşmada babanda dahil olmak üzere yedi kişi var ne yazık ki bu anlaşmada bende varım"

Hiçbir şey anlamıyordum neyin anlaşmasıydı bu,gözlerine daha derin bir merakla baktım.

"Bu anlaşma çemberin hisselerinden oluşmakta bu yedi kişi çemberin esas sahipleri oluyor"

Derin bir nefes alıp devam etti
"Yüzde 45 i tek bir kişide çemberin başında ki kişiye ait ,diğer yüzde 15 i babanda bende bulunan hisse ise sadece yüzde 6 tısı."

Elleri ile kasada duran çocuğa işaret vererek iki su istedi.
Çok gergin gözüküyor ve sürekli nefesini sesli bir şekilde dışarı veriyordu bu işlere nasıl dahil olmuştu ki.

Su gelince teşekkür edip suyun birini önüme iteledi diğerinden bir yudum alıp bana buruk bir tebessüm yolladı.

Bu hali diken misali tenime batıp canımı acıtmış ve ruh halimi sıkıntıya sokmuştu.

"Diğer hisselerde çemberde sözü geçen hatrı sayılır insanlarda ama kimde olduğunu bilmiyorum,bendeki ise abimden bana kaldı ölünce vasiyet etmişti o zamandan beri hem hisseye hemde emanet ettiği birine göz kulak olmaya çalışıyorum"

Demek Ahmet amca düşündüğüm gibi birisi değildi peki istihbarat meselesi neydi?

Yüzüme bakıp anlamışcasına derin bir iç çekti