Good Distraction (Malec)

Duygusuz

Şu an hikayede 41. Bölümdeyiz ve yazacağım fazla bir şey kalmamış bu hikayeye. Bitirmek istemiyorum ama zaten malec hikayelerimin hepsine final yapmam lazım. Buna da 50'de final yapacağım yani daha 9 bölümümüz var. Finali başından beri beri olan bir hikayem bu o yüzden son 9 bölümün bir kısmı finale dönük olacak. Sizi seviyorum ♥♥

Enstitüye döndükten sonra bizimkilere buluşmayı ve dün geceyi kısaca anlatıp odama dönmüştüm.

O sırada telefonuma Magnus'tan mesaj gelmişti.

Magnus: Kıskanç sevgilim enstitüye vardı mı? Sana bir şey söylemek istiyordum aslında ama sonra söyleyeyim. Yüz yüze daha iyi olur.

Meraklanmıştım şimdi, ne söyleyecekti ki bana?

Hızlıca onu aradım ve telefonu açmasını beklemeye başladım.

Kısa zaman sonra sesi kulağıma dolmuştu.

"Sabırsızız sanırım biraz."

"Ne söyleyeceksin bana?" Dedim merakımı gizlemeyerek.

"Şey... Ya erken bizim için. Daha ilk buluşmaya bile yeni çıktık ve onu da batırdık."

"Evlenme teklifi edeceksen sakın etme."

"Yok o kadar hızlı düşünmemiştim ben de." Dedi iç çekerek. "Şey, şimdi benim büyükçe bir evim var biliyorsun. Bayağı 3-4 kişi yaşayacak kadar büyük."

"Başka eve mi taşıyacaksın?"

"Aslında birisinin yanıma taşınmasını istiyorum." Dedi kıkırdayarak. "Tabii o da isterse..."

"Ya kimmiş bu?" Dedim sinirle. "Kimle yaşamak istiyorsun sen?!" Sesim istemsiz yüksek çıkınca Magnus'un gülüşü kesildi.

"Aptalsın sen, kimle yaşamak isteyebilirim sence?"

"Bilmem ben de onu merak ediyorum."

"Senle Alec, senle yaşamak istiyorum. Bize taşınmanı istiyorum."

Birkaç saniye gelen teklife şaşırmıştım.

"Öyle bir şey olmayacak." Dedim sertçe.

"Ne? Niye?"

"Magnus biz ilişkiyi bile zor başlattık ve zor devam ediyoruz. Sence aynı evde birbirimizi ne kadar yeriz bir fikrin var mı?"

"İleride evlendiğimiz zaman ne olacak peki?"

"Evleneceğimizi kim söyledi? Magnus ben evlenmek filan istemiyorum. Zaten siktiğimin yerinde herkes bizim için yeterince olumsuz düşünüyor bir de bunu çekemem."

Bir süre karşı taraftan ses gelmemişti.

"Pekala öyle olsun."

Telefonu yüzüme kapadığında kendi kendime bir küfür savurdum.

Harika sıçtım, yine.

Direkt onu tekrar aradım ama telefonu açmadı.

O sıra Clary yanımdan geçiyordu. Hızlıca onu kolundan tutup durdurdum.

"Hemen Magnus'u ara bücür."

"Niye sen aramıyorsun?"

"Şarjım bitmiş, sen ara hadi."

Clary oflayarak telefonu eline aldı. Sonradan telefon açılınca "alo Magnus" demesi ile telefonu elinden çektim.

"Magnus niye yüzüme kapıyorsun?" Dedim sinirle. "Bir de telefonu açmadın."