Good Distraction (Malec)

Geri kalmış saat

Bütün gün Magnus'a bekçilik etmiştim ve sonunda akşam olmuştu.

"Ben yatakta yatacağım sanırım, öyle değil mi?"

"Öyle, ben de Underhill'in yanında yatayım bari." Deyip ayaklandığımda Magnus büyüsü ile kapıyı kilitledi.

"Ölmek için ne kadar güzel bir gün öyle değil mi Alexander?"

"Yatak bence yeterince büyük, ikimizi de alır." Deyip dolabıma yöneldim ve üstüme giyecek bir şeyler çıkardım.

"Güzel pijama takımı."

"Kapa çeneni."

"Ben de üstümü değiştirsem iyi olacak."

Magnus da ayaklanıp valizine yönelmişti. Sonrasında yavaş yavaş üstünü çıkarmaya başladı.

Lanet olsun, bunu yapmak zorunda mıydı?

"Çok tehlikeli şeyler yapıyorsun bazen." Dedim tişörtümü çıkartarak. Beni süzerken hafifçe dudaklarını dişledi.

"Sen de öyle." Deyip pantolonunu çıkarmıştı.

"Sen... senden cidden nefret ediyorum." Deyip kendi pantolonumu da çıkardım.

Magnus bana doğru gelirken yüzüme pislik bir gülümseme yerleştirmiştim.

"Şöyle gülme." Deyip beni koltuğa itti. "Dudaklarını parçalayana kadar öpmek istiyorum seni."

"Bunu istemediğimi kim söyledi?" Deyip onu kucağıma çektim. Kucağıma oturup rahat bir pozisyon aldıktan sonra yüzümü incelemeye başladı.

"Kendimi iyiden iyiye senin metresin gibi hissetmeye başladım."

Bacaklarını yavaş yavaş okşarken dudaklarımı çenesine yaklaştırdım.

"Bayağı iyi bir metressin." Deyip ellerimi kalçalarına doğru çıkardım. Çenesinde dilimi ve dişlerimi gezdirirken üstümde sabırsızca hareketlendi.

Sonra aniden beni itip koltuğun arkasına sırtımı dayadı.

"Bu kadar güzel dudaklara sahip olmak suç olmalı." Deyip dudaklarıma kapadı dudaklarını.

Her defasında büyük bir açlıkla dudaklarını öpüyordum.

"Sonumuz yine yatakta bitecek Magnus, şunu yapma." Dedim ondan zar zor uzaklaşarak.

"Koltukta da devam edebiliriz." Deyip elini baksırıma doğru götürdü.

"Şansını ne kadar zorluyorsun bir bilsen."

"Alt tarafı biraz ter atacaksın Alec, bu kadar mı zor geliyor?"

"Üstümde 80 kilo birisi var Magnus, sandığın kadar kolay değil."

"Yer değiştirelim."

"Senin kucağında oturmam çok saçma olmaz mı?" Dediğimde gülmüştü.

"Benim için sorun olacağını sanmıyorum."

Birden onu kucağımdan itip koltuğa yatırdım ve üstüne çıktım.

"Böyle daha iyi oldu bence."

"Bence de." Deyip beni kendine çekti. "Altında olmama beni alıştırdın çaktırmadan."

"Her defasında böyle olacak Magnus, üzgünüm."

Çıplak göğüsüne doğru inip dudaklarımı teninde gezdirmeye başladım.

"Alec... neden bunu birbirimize yapıyoruz?"