DİLEK DEFTERİ [JEON JUNGKOOK ] ✓

~50 FİNAL~

(Artık sona geldik 😢
Final bölümünü keyifle okuyun lütfen 🙏)

JaeKook çifti için son kez💞

🔱İYİ OKUMALAR🔱

"Jae Hwa sakin ol lütfen."

Başımı iki yana sallayıp elimde ki test ile bir oraya bir buraya yürüyüp duruyordum. Bu sefer olmalıydı, hamile olmam gerekiyordu.

"Jae artık otur."

Iseul kucağında ki küçük kızı Lia Su'yu sallamaya başlamıştı.
Minik kız doğalı iki ay oluyordu ve çok çabuk büyüyordu.
Dudaklarımı kemirerek her iki saniyede bir elimde ki küçük şeye bakıyordum. Lia Su ağlamaya başladığında bütün dikkatimi ona vermiştim.
Çok tatlı bir bebekti, tombul yanakları, gereğinden fazla çekik gözleri ve beyaz teni aynı Yoongi'ydi. Minik dudağı ve siyah saçları ise aynı Iseul'du.
İçimi saran duygusallık ile titrek bir nefes almıştım.

"Merak etme Jae...olacak."

Gülümseyerek Lia Su'nun küçük elini öpmüştüm.
Bakışlarım tekrar elimde ki şeye kaydığın da  gözlerim kocaman olmuştu.
Hızlıca ayağı kalktım.

"İ-iki çizgi!"

Ri Jin sevinçle küçük bir çığlık atmıştı. Zor tuttuğum yaşlar ise çoktan serbest kalmıştı.

"Jae! Hamilesin! Hamilesin!"

Bana sarıldığında sarsıla sarsıla ağlamaya başlamıştım. Bunun olmasını dört gözle bekliyorduk. Küçük bir bebek en büyük dileğimdi.
Iseul'da bana sarıldığında mutluluktan mu bilmem daha çok ağlamaya başlamıştım.

"J-jungkook"

Benden ayrıldıklarında elimde ki küçük ama içinde mucizevi bir haber barındıran şey ile kapıya doğru ilerlemiştim.

"Sakin ol...yavaş yavaş söyle!"

Arkamdan bağırmalarını umursamadan hızlıca odadan çıktım ve üst kata çıkarak Jungkook'un çalışma odasına girdim. Ben öyle girince elinde ki dosyadan başını kaldırmış ve sorar gözlerle bana bakmıştı.

"J-jungkook"

Ağladığımı fark edince hızlıca yanıma gelmiş ve göz yaşlarımı silmişti. Bana sarıldığında ise karşılık verememiştim.

"Ne oldu sevgilim? Neden ağlıyorsun?"

Benden ayrıldığında gözümden akan yaşlara tezat gülümsemiş ve dudaklarına bir öpücük kondurmuştum.
Boşta olan elim yüzüne çıkarken dudaklarından ayrılmıştım, dudaklarımız arasında santimlik mesafe vardı. Bana hâlâ sorgular gözler ile bakarken dudaklarının üzerine fısıldamıştım.

"Hamileyim..."

Gözleri büyümüş ve beni kendinden uzaklaştırmıştı.
O kadar şaşkın görünüyordu ki, onun bu haline de ağlamaya başlamıştım.

"Ne?...h-hamilesin...hamile misin?!"

Başımı salladığımda kahkaha atarak bana sarılmıştı.
Kollarını sıkıca bana sardığında ona karşılık vermiştim.