HADES

1.1

Her şey güzel olmalıydı ama o güzel değildi.  Hayatı tertemiz sayfa gibi beyaz olmalıydı ama onun hayatı kana bulanmış bir sayfa gibi kırmızıydı.

     Karşısında duran küçük kıza baktı. Gözlerinin içi parıldıyordu. Neden böyle bakıyordu ? Bu kızı düşünecek vakti bile yoktu ama onu gördüğü zaman başka bir şey düşünemiyordu.

   Karşısında duran küçük kız eve geleli 1 hafta olmuştu ama hayatı yine sessiz geçiyordu. Bu onu mutlu ediyor muydu ?

     " Hades? " Dedi Hera ellerini sevinçle çarparken.

   " Ne var ?"

    " Pasta yapalım mı ? " Dedi Hades'in sert sesine rağmen gülerken. Hades tek kaşını kaldırıp Hera'ya baktı . Evde bir sürü hizmetçi vardı . Hem de bu satte ne pastasıydı.

   " Hizmetçilere de onlar yapar " dedi bordo koltukta arkasına yaslanırken .

  " Yaaaa! Hadi .... Lütfeeeen . Hem onlar zaten çok yoruluyorlar. " Dedi dudaklarını bükerek.

  " Hadi canım ! Zaten onların işi bu " dedi ilk başta alaylı çıkan ama sonrasında sert çıkan sesiyle.

  " Canım çok istiyor. Lütfeeeeeeen!" Dedi ellerini çenesinin altında birleştirip sallarken . Hades bir süre masum masum bakan kıza baktı . Başını  elmas avizelere kaldırıp gözünü kapattı.

   Bu kız neden bu kadar inatçı olmak zorundaydı ki ?

   " Tamam başımın inatçı , aptal belası " dedi . Gözleri ile kızı baştan aşağı süzerek. Hera ise kaşlarını çatmış , gözlerini kısmış ve çenesi ise öne doğru çıkmıştı .

   " Hah! Sende bence benden kalası değilsin canım . " Dedi elleri ile baştan aşağı Hades'i gösterirken .   Hades kızması gerekirken aksine bundan zevk alırmış gibi kaşlarını kaldırdı.

  " Bana laf sokmaya çalışırken bile kendini ezdiğinin farkında değilsin . Ama seni de anlıyorum kendini bilmen çok iyi bir şey " dedi mutfağa doğru ilerlerken.

  Hera ellerini yumruk haline getirmiş ayaklarını ise sinirle yere vurup konuşmaya başlamıştı bile.
" Kendimi ezmişim de ! Kendimi de bilirmişim de ! Tabi ki de kendimi bilecem be . Sen de kendini bil bence . İri yarı bir şeysin zaten . Kafanda bir boynuzun eksik kaba adam "

   Hades mutfak kapısının pervazına yaslanmış kaşları çatık bir şekilde Hera'ya bakıyordu. Kızmadı diye de başına binmişti. İri yarı derken hayvana benzetmesi genç adamı sinirlendirmesine yetmişti bile.

   " Kapa çeneni ! Çok ve boş konuşuyorsun " dedi tekrar mutfağa girip tezgaha yaslanırken. Hera ise Hades'in sert sesine ürkmüş bir şekilde eli ile oynayarak mutfağa girdi.

   Hades'i mutfağın siyah tezgahına yaşlanmış bir şekilde gördü. Ve ayakları gördüğü görüntü ile oracıkta durdu. Sadece onun şaheser vücuduna bakıyordu.

   Karşısında duran adam çok ama çok yakışıklıydı. 1  hafta  da o kadar çok bakmıştı ki yakışıklı adama aşık olmuştu resmen.  Gerçi adam 1 günde aşık ederdi kendini ama yüzünü gören cennetlik !

  " Yunan Tanrısı "dedi kendinden geçerken. Hades ise duyduğu şey ile kaşlarını şaşkınlık ile havaya kaldırdı. 

  " Ne dedin sen ? "    dedi tekrar duymak için. Hera'nın kendisini yakışıklı bulup da Yunan Tanrısı 'na  benzetmesi hoşuna gitmişti.

   Hera ise söylediği  şey ile eli ile ağzını kapattı.

  " Hadi pastamızı yapalım " dedi acele ile dolapları karıştırırken. Hades güzel kızın kızaran yüzüne ve utanç ile söylediği şeyi örtbas etmek için girdiği duruma baktı.