Simula.
Hinawakan ko ang akin puso dahil pakiramdam ko ay aatakihin ako.
Kailagan ko pakalmahin ang akin sarili dahil hindi ko pwedeng I risk ng akin sarili dahil sa galit na aking nararamdaman.
Isang taon pa lang ang nakakalipas ng nag undergo ako ng heart transplant at bilin ng Doctor ay kailagan iwasan ko ang ma stress.
"Bakit kailagan mo itago sa akin Alden!!" Sigaw ko sa kanya.
"Please Maine, calm down.." Anya. Habang pilit akong pinakakalma
Ang mukha niya ay puno'ng puno ng pag aalala at takot.
"You lied to me! You betrayed me Alden, to all people ikaw pa!!"
"A-akala ko mahal mo talaga ako, yung pala yung mahal mo... " hindi ko na natapos ang akin sasabihin dahil tuluyan na ako'ng naiyak.
Umasa ako na mahal niya talaga ako, lahat ng ginagawa niya, pinapakita, at pinararamdaman niya sa akin, para sa akin, yun pala hindi.
Masaya ako, nung naging kami, kahit hindi official, dahil parehas naman kami ng nararamdaman sa isat isa, matagal ko na siyang gusto, simula bata pa lang kami, siya na talaga gustong gusto ko, kahit girlfriend niya pa si Rubini ang bestfriend namin dalawa, palihim ko siyang minahal. Kaya nung niligawan niya ako noon, sinagot ko na siya kagad, kahit hindi ko iniisip ang magiging consequences nito.
"Maine, please. Let me explain." Sinusubukan niyang lumapit sa akin pero lumalayo ako sa kanya. "I did lied to you Yes!" Pasigaw niyang sabi. "Pero nung sinabi kong mahal kita mahal kita." Nakasiklop na ang kanyang dalawang kamay, na para bang nag mamakaawa na paniwalaan ko siya.
"Sinungaling ka! Hindi na ako maniniwala sayo! Hindi ako ang mahal mo!" Halos di na ako maka hinga sa pag iyak ko.
Ang pinag halong hinanakit at sakit sa aking dibdib ay bahagyang nag palabo ng aking paningin, Pero pilit ko itong nilalabanan.
"Mahal mo pa rin siya at Hindi ako. The way mo akong tignan, Hindi ako ang nakikita mo kundi s-siya.." Pinunasan ko ng marahas ang aking luha. "A-alam mo anong pinaka masakit dun, kahit alam ko na siya pa rin ang mahal mo, umasa pa rin ako na totoo ka sakin, lahat ng pi-pinakikita m-mo sa a-akin ay totoo, umasa ako na, naka mo-move on kana sa ka-kanya. Yun pala hanggang pangarap pa rin a-ako sa-yo. Pangarap na ma-mahalin mo rin ako, ka-katulad ng pagmamahal m-mo sa ka-kanya o hi-higit pa..." Naitakip ko na lang ang akin dalawang palad sa akin mukha.
Naramdaman ko ang pag lapit niya sa akin. "Sshh.. Maine.." Malumay niyang pagpapatahan sa akin.
Tinangal ko ang aking palad sa aking mukha, at sinalubong ako ng kanyang mata na kumikislap dahil sa namumuong luha. Liked me, we both in so much pained, pero Hindi ko na alam pa, kung alin ang totoo o Hindi. Baka katulad ng feelings niya sa akin, pinepeke niya rin ito.
Kinuwa niya ang aking kamay, using his left hand, while his right hand wiping my tears using his thumb.
"Alam ko. Kahit anong paliwanag ko sayo, hindi mo ako paniniwalaan, pero Hindi ako titigil na patunayan sayo na totoo ang pinaramdam ko sayo, sa ngayon mag pahinga kana muna, hindi ka pwedeng mapagod baka paano ka. At ayoko mangyari yun dahil hindi ko kakayanin." Dahil sa ako ng kanyang boses,
Araw akong hinehele nito.
Ang sakit sa akin dibdib at pag kahilo ay lalong tumitindi. At kahit ang galit ko sa kanya ay ayaw humupa. Pero Tama siya kailagan kong mag pahinga.
I need to rest my body, mind and heart.
Puso na hindi ko pag mamay ari, katulad ng lalaking mahal na mahal ko pero hanggang ngayon, iba pa rin ang nag mamay ari ng puso niya.
Huminga ako ng malalim para pakamalhin ang aking sarili, Pag katapos ay marahas kong tinangal ang kanyang kamay sa akin.
"Right, kailagan kong ipahinga ang sarili ko lalo na ang puso ko.' Kalmado kong sabi sa kanya. "Alam naman natin dalawa, hindi ka sakin concern kundi sa puso ko. Kaya bago pa ako, maka rinig ng kung ano sayo, panunumbat man o mga kasinungalingan mo. Mag papahinga na ako." Malungkot akong ngumiti sa kanya.
He sighed. Tila ba pagod na siyang makipag talo sa akin.
"Leave Alden." Utos ko sa kanya, Bago ako tumalikod para pumasok sa akin kwarto.
Malungkot siyang tumango sa akin at nag lakad papuntang pintuan.
Mag lalakad na rin sana ako papasok ng aking kwarto, muni Bago pa man ako, makatalikod ng tuluyan ay nahilo na ako at nag simula ng mag dilim ang aking paningin.
"Maine.." Natataranta niyang wika.
Bago tuluyan ako lamunin ng dilim at kirot sa aking puso, ang umiiyak niyang mukha ang aking nakita.
