Kabanata 39.
Malamig ang kanyang mga tingin sa akin, sa sobrang lamig nito, naramdaman ko ulit ito sa akin balat. He stares at me for awhile, pag katapos nun, inalis niya sa akin ang paningin at umusog.
Nanginginig akong umupo sa tabi. Nakakabingi ang katahimikan sa amin dalawa, tangin ingay lang na naririnig namin ay galing sa mga sasakyan na dumadaan o kaya naman sa mga tao na nasa park.
Lumingon ako sa kanya, malaki ang pinag bago niya, ang una kong napansin ang namumutok niyang braso, dahil maputi siyang mapapansin mo ang mga ugat niyang galit na galit, muka sa gilid, his wet chiseled chess saying hi to me.
Bahagya akong napalunok. Ano kaba Menggay, ngayon na nga lang kayo nag kits ulit, imbis na kamustahin mo, e, pinag sasamantalahan mo pa siya sa utak mo!
Saway ko sa akin sarili, kaya naman mabilis kong inalis ang akin tingin sa kanyang mapang akit na katawan.
I sighed. Kasama at katabi ko nga siya ngayon pero parang wala naman siya dito, his cold to me and angry, I know his angry to me, parehas making nasaktan, I left him without a word, pero hindi ko naman masisise ang akin sarili noon, dahil bata pa ako at nasaktan ako. At kapag galit at nasaktan ka, makakagawa o masasabi ka na Hindi maganda gawa ng galit mo. And that time, my priority is my health, alam ko kapag kinausap ko siya o makita ng mga panahon na yun, Hindi makakabuti sa akin at sa amin dalawa.
Nakatulong naman din ang pag layo ko, naka pag isip ako, natutunan tangapin ang lahat ng nangyari sa akin at natutunan kong mag patawad hindi lang sa taong nanakit sa akin pati na rin sa akin sarili. Time heals every pain and bitterness in my heart.
Muli ko siyang tinignan, Gusto ko siyang kausapin but the way he treat me, nag dadalawang isip ako.
Hindi ko alam kung ilang beses na ako bumuntong hininga. Bahala na nga, sagutin man niya ako hindi okay lang. At least I give it a try.
"Ka-kamusta kana?" Kinakabahan kong tanong sa kanya.
Nilingon niya ako. "Okay lang." Maikli niyang sagot, staka inalis ang tingin sa akin.
Muling nanaig ang katahimikan sa
Amin dalawa.
Pinag laruan ko ang akin kamay habang nakatingin pa rin sa kanya. "W-wala ka bang pasok ngayon?" Muli kong tanong sa kanya.
Another deafening silent. At sa bawat katahimikan umuusbong ang iritasyon ko sa kanya. I feel like mapuputol ang sinulid ng akin pasencya.
Masama niya akong tignan. "Look Maine, cut the crap, why are you here? Bakit kailagan mo akong lapitan at kamustahin na tila ba walang nangyari o do tayo nagkasakitan na dalawa? Hindi ba magagalit ang boyfriend mo at kausap mo yung taong nanakit sayo?" Bakas sa kanyang boses ang galit. "Anong kailagan mo, anong gusto mong marinig sa akin? If you went here to say Hi and to know if my okay at kung naka move on na ako? Nasagot ko ng lahat yan." Tumayo siya. "Mauna na ako may trabaho pa ako." Aniya staka umalis sa akin.
Parang asido na kumalat sa akin sistema ang sakit, my heartbeat crash para akong mamatay sa sakit sa kanyang mga sinabi. I get it he still mad at me and hurt. Ramdam ko yun sa kanyang mga salita sa akin.
Marahan kong pinunasan ang luha na tumulo sa akin pisngi. It's a wrong idea na lapitan at kausapin siya. Tumayo ako at nilisan ang parke dala dala ang bawat salita na kanyang sinabi.
Bagsak balikat akong umuwi ng bahay, hanggang kumain ako ng breakfast nasa utak ko pa rin ang kanyang sinabi.
"Morning ija." Bati ni mommy sa akin. Lumapit siya sa akin at niyakap ako mula sa gilid. "Masaya ako anak, dahil kasabay na ulit kitang mag breakfast." Aniya. "How's your first night, nakatulog ka ba ng maayos?" Tanong niya habang paupo sa silya sa akin tabi.
Pinilit kong ngumiti. "It's fine mommy, medyo maaga lang ako nagising, nag adjust pa ako sa oras." I answered her.
Inabot ko sa kanya ang pingan na may tinapay. "Thank you." Nakangiti niyang sabi. Did you sleep again?" Tanong niya habang nag lalagay ng spread sa loaf bread.
Umiling ako. "Hindi na mom, tapos may jetlag pa ako, kaya inayos ko na lang yung closet ko and after I run to kill some time."
"How's your jetlag now?" She asked again.
"Okay na mom, jogging helps a lot tapos uminom na ako ng pain reliever."
"Good." Maikli niyang sagot.
Naunang umalis si mommy papunta sa opisina, habang ako ay bumalik sa akin kwarto para mag handa sa akin orientation at unang araw sa hotel.
Kinuwa ko ang akin cellphone na nasa Kama ng narinig kong tumunon ito.
Ten miscalled from Ezra and texts.
May mga texts din na galing kila Aira at Margot.
Agad kong binuksan ang text mula kay Ezra.
Ezra:
Good morning M. Goodluck to your first day. See you later.
Napangiti ako. M ang tawag niya sa akin. When I asked me why he said to me.
"It's cute to call you M, unique." He said in a cool tone.
Kaya simula noon M na ang tawag niya sa akin at E naman ang tawag ko sa kanya minsan.
Agad akong nag tipa ng sagot sa kanya.
Ako:
Good morning E. I'm sorry I left my phone while having breakfast. Goodluck to your first day too. See you later, excited to see Nana.
I hit send.
Sinagot ko ang text nila Aira at Magot, pagkatapos, nag handa na ako para sa pag pasok sa trabaho.
Nasa labas na ako ng bahay at inaayos ang akin black lace dress ng napatingin ako sa itim na kotse na dumaan sa akin harapan, dahil hindi tinted ang kotse, agad kong nakilala ang sakay nito. pero hindi kay Alden natuon ang akin paningin kundi sa babaeng nasa passenger seat. They're both smiling while talking. Another wave of fears hit my heart hindi ko alam kung para saan. Sinundan pa nh akin mga mata ang kotse kahit malayo na ito.
I sighed at staka kinuwa sa akin bag ang susi ng akin kotse.
My mom bought a new car month ago, kaya ibinigay niya na sa akin ang dati niyang kotse.
It took me one hour bago ako makarating sa hotel. Buti na lang hindi pa ganun ka traffic. The hotel located at bgc at hindi naman rush hour kaya laking pasasalamat ko.
The hotel is huge. The old british style hotel gave some spanish era vibe. Hanggang pag pasok mo pa lang sa loob sasalubugin kana ng mga antique furniture. The huge chandelier in the center of lobby caught my attention. It's elegant and classy.
My orientation went well, The operation manager introduced me to the employees of the restaurant. The kitchen are huge, apat kaming chef. At apat din ang sos chef.
Nag simula na rin ako kagad, dahil wala rin naman akong gagawin. At mukhang marami customer ang restaurant.
My first day went well. Naging mabait at matulungin ang mga staffs sa akin pati na rin ang mga kasama kong chef.
Habang palabas ng restaurant kausap ko si Ezra sa akin cellphone.
"Okay. Palabas na ako, wag kana lumabas ng kotse mo." Sabi ko sa kanya.
Sinundo niya ako sa hotel, kalalabas lang din niya ng ospital.
"Nasa labas na ako ng kotse, okay lang M. See you." Natatawa niyang sagot
"Okay See you.." Pag baba ko ng akin cellphone napatingin ako sa gilid na bahagi ng restaurant. Andun si Alden habang nakikipag tawanan sa kausap niyang babae. Hindi ko alam kung ito ba ang nakita kong babae na kasama niya sa car dahil nakatalikod ito sa akin. Nakita niya akong nakatingin sa kanya. He smirked sabay inirapan ako.
Napakurap kurap ako sa kanyang ginawa. Parang kumukulong mantika ang akin iritasyon kaya mabilis akong lumabas sa restaurant papunta sa lobby.
