Singularity-KTH💫 +18

SKTH-4

SENİNLE DÜNYANIN NERESİNDE OLURSAK OLALIM EN GÜZEL MANZARA BANA AİT OLACAK.

Sabah uyandığımda soğuk betonda yatıyordum . Kapıya baktığımda açıktı vicdanlı(!) abiciğim ben dışarıya çıkayım diye kapıyı açmış demek ki. Hemen üzerimi giyindim ve evden çıktım bulduğum ilk eczaneden bir pamuk ve bir yarabandı aldım ve pansuman diyebileceğim kadar pansuman olmayan pansumanımı yaptım ve yoluma devam ettim. 

Peki şimdi nereye gidecektim ve ne yiyecektim yanımda param bile yoktu!!!!! yolda adeta öksüz bir çocuk gibi yürüyordum . Sizce öksüzlük sadece anne ve babanın olmamasıyla ilgili midir? Belki de türkçe de bu anlama geliyor olabilir ama ya içimiz duygularından yoksun biri olamaz mı öksüz ya da hayallerinde yoksun biri. Sanırım ben öksüzüm çünkü başkalarının hayatları ve başkalarının düşünceleri yüzünden benim hayatım öksüz oldu. Çok üzüldüm günlerce , aylarca, haftalarca, yıllarca mutsuz oldum ben. Ve yine o sözler ayakta tuttu beni bir mektup daha doğrusu binlerce mektup;

SEVGİLİM

Burada kış var hala. Hala ilk bahar gülmedi buraya ,hala bu sokaklarda dolaşmadı yaz , soğuk ve kar bizi zor durumda bırakıyor. BİZİ... Hayır sen ve ben değil ben ve bu kalbim ama burası buz tutmuş. Biliyor musun bugün sıcaklar mektup gönderdi mektupta şu yazıyordu:'' Üzgünüm o güneş buraya gelmedikçe bu kış o sıcağa özlem duyacak.'' Bak herkes seni bekliyor. Gel artık gel. 

SENİ ÇOK SEVEN ''HAYALLERİN GERÇEKLEŞMESİ''

Peki sen kimsin. Ne zaman geldiğimi bilmediğim bir parkın önündeydim . Parka geçtim ve banklardan birine oturdum ve düşünmeye başladım ''hayallerin gerçekleşmesi'' umut? hope? kimsin sen? ya da nesin? ya sen benim nerden sevgimsin? ama şu an daha önemli bir konum var : ''BEN NEREDE ZIBARACAM ?'' O sırda sol tarafımdan bir ses geldi. 

''Aslında önemli olan insanın nerde kalacağı değildir ya da  insanların nereye gittiği değildir. İnsanlığın nereye gittiğidir.''

''Anlamadım?''

''Beklememiştim zaten kimse anlamıyor ki?''

''Ya sen bana mal mı diyorsun ben çok zek... ya da boş ver.''

''Komik kızsın.'' Yüzümde istemsiz bir gülme oluşmuştu ama hoşuma gidiyordu ama gitmemeli.

''sağ ol''

''Adın?''

''İlk sen söyle.''

''Kyou Chull''

''Kıyo... ne?''

''Kyou Chull. Senin adın ne?''

''İnsanların isminin anlamı yoktur . kişiliklerinin anlamı vardır sen bana kış güneşi de .''

''Güzel tam benim kafam ama şunu unutma kışın açan güneş insanı ısıtmaz. ''

''Sen bana dolaylı yoldan faydasız mı diyorsun?''

''Ben değil sen dedin''

''Neyse ya ben gidiy....ıııııııh oturuyorum.''

''Çünkü gidecek bir evin yok.''

''Sağ ol ya ne kadar rahatlatıcı sözler söylüyorsun.''

''Bir şey değil.''

''peki senin.''

''Ne benim?''

'' İçinde rahat ettiğin bir evin var m?''

''Belki başımı soktuğumda beni gülümseten bir evim yoktu ama hayata tutunacağım mektuplarım vardı. Beni gülümseten.''

Mektuplar..Mektuplar...Mektuplar...Mektuplar...Mektuplar...Mektuplar...Mektuplar...

''Benim gitmem gereken bir yer var görüşürüz.'' Direk kalktım ve yürümeye başladığım duyduğum şeyle olduğum yerde kaldım arkamı döndüğümde o yoktu. Sen kimsin? Ya da ben kimim? Neden böyle deim çünkü ben bugünlerde eski bana yabancı geliyorum...

LÜTFEN ÇOKÇA SEVİN VE LÜTFEN OY VERİN.