Ugly (Hyunİn)

💛💛💛

Jeongin sınıfına döndüğünde Seungmin de kendi sınıfına gitti. Kapının önündeyken teneffüs zili çaldı. Seungmin derin bir nefes aldı ve sınıfa, onu bekleyen Hyunjin'in yanına gitti.

Hj: Şimdi anlatmak istemezsen-

Sm: Hayır. Anlatacağım.

Seungmin derin bir nefes aldı.

Sm: Jeongin çift kişilikli. Biri benim tatlı kardeşim, diğeri de bir katil. Bu sanırım Jeongin altı yaşındayken olmuş. Bir trafik kazası geçirmişler. Kazada babası ölmüş. Ondan sonra ikinci kişiliği ortaya çıkmış. Ama uzun zaman boyunca hiç dışarı çıkmamış. Babam annesini kuma olarak eve atıyormuş. Annem de öğrenir öğrenmez babamı boşadı. Babam da annesiyle evlendiğinde Jeongin'i evimize getirdi. Hemen birbirimize ısındık. Birkaç hafta sonra diğer kişiliği ortaya çıktı ve kendi a-annesini öldürdü. Babam da korkup evi terketti. Sadece masrafları izi karşılaşmamız için bize para gönderiyor. Neyse... Jeongin bana onu akıl hastanesine götürmem için yalvarıyordu. Ama yapmadım. Yapamadım. O benim hayattaki tek değerli varlığım. Onsuz yapamazdım. Ve biliyorum ki o da bensiz yapamaz. Şey...bu kadardı.

Hyunjin Seungmin'in anlattıklarını ilgiyle dinlemişti.

Hj: Ne desem bilemiyorum. Kalbim acıdı.

Sm: Boşver. Şimdi iyileşme yolunda ilerliyor. Aslında ilerleyemiyor. İçindeki daha güçlü. Eğer Jeongin'i öldürmeyi başarırsa bir daha kardeşimi görememekten korkuyorum. Jeongin üzüldükçe o güçleniyor. Jeongin'i hep mutlu etmeye çalışıyorum ki güçlensin ve kötü kişiliği öldürsün.

Hj: Bu okulda pek mümkün değil.

Sm: Biliyor- O ses neydi?

Dışarıdan çığlıklar yükseliyordu. Ve ikisi de bu çığlığın sahibini biliyordu.

Sm: JEONGİN!

İkili aynı anda koşmaya başladılar. Okuldaki yüzme salonundan geliyordu çığlıklar. Seungmin Hyunjin'den daha yavaş koştuğu için onu uyardı.

Sm: HYUNJİN O YÜZME BİLMİYOR! FOBİSİ VAR!

Hyunjin daha hızlı koşmaya başladı. Yüzme salonuna geldiğinde bir Jeongin'i kollarından, diğeri de bacaklarından tutmuş dalga geçiyorlardı.

Bir adam: Korkuyor musun Jeongin?

Diğer adam: Yüzme bilmiyordur belki?

Bir adam: Öğretelim o zaman.

Jg: HAYIR! YALVARIRIM YAPMAYIN! LÜTFEN! ABİ!

adamlar Jeongin'i suya fırlattılar. Jeongin suda çırpınıyordu. Birden suya battı. Çıkmaya çalışsa da panik olduğu ve su yutmaya başladığı için çıkma çabaları sonuçsuz kalıyordu. Yavaş yavaş bilinci kapanıyordu.

Hyunjin tişörtünü çıkartıp kenara fırlattı ve beklemeden suya atladı. Suyun altındaki Jeongin'in elini tutup kendine çekti ve kollarını beline sararak suyun üzerine çıkarttı.

Bir kız: Oppa bıraksaydın da dünya bir oksijen israfından kurtulsaydı keşke.

Hj: Dünya oksijen israfından sen öldüğünde kurtulacak. Jeongin kendine gel.

Jeongin'i sırtı göğsüne gelecek şekilde tuttu ve akciğerlerine baskı uygulayarak yuttuğu suyu çıkartmasını sağladı.

Jeongin öksürmeye başladığında Hyunjin onu kendine çevirdi ve sarıldı.

Hj: İyi misin?

Jeongin Hyunjin'in yarıçıplak olduğunu farkedince uzaklaşmak istedi. Sonra hala suda olduğunu anlayınca panikledi.

Jg: Bo-boğulac-cağım! N-n-nefes ala-mıyorum!

Hj: Jeongin seni tutuyorum. Boğulmayacaksın. Sakin ol ve derin bir nefes al tamam mı? Seni sudan çıkartacağım.

Jeongin Hyunjin'in dediklerini yaptıktan sonra sıkıca sarıldı. O arada Seungmin nefes nefese salona girdi.

Sm: JEONGİN!

Jg: ABİ!

Hyunjin Jeongin'i sudan çıkarttıktan sonra Jeongin koşarak abisine sarılacaktı ki birisi çelme taktı. Jeongin yere kapaklanmak üzereyken Hyunjin onu tuttu.

Hyunjin hala üzerini giyinmemişti ve Jeongin'in elleri Hyunjin'in göğsünde duruyordu.

Jeongin hızla uzaklaştı ve Seungmin'in yanına gitti. Seungmin sıkıca kardeşine sarıldı.

Sm: İyi misin güzelim?

Jg: İyiyim.

Jeongin Hyunjin'e baktı.

Jg: Teşekkür ederim hyung. Sana borçlu kaldım.

Hj: Ne borcu? Her zaman sana seve seve yardım ederim.

Hyunjin giyindiğinde Jeongin Hyunjin'in yanına gidip sarıldı.

Jg: Sen olmasan muhtemelen ölmüştüm.

Çelme takan kız konuşmaya başladı.

Çtk (çelme takan kız) : Ölseydin daha iyiydi aslında.

Hyunjin gidip kızı suya itti. Bu sefer kız çırpınma başladı.

Hj: Boşuna rol yapma. Yüzme kulübünün bir numaralı kızısın.

Sm: Jeongin müdürden izin alıp eve gidelim. Hasta olacaksın. Hyunjin sen de evine git istersen. Üşütmeni istemeyiz.

Hyunjin kafa salladı ve müdürden izin alıp evlerine gittiler.

Hyunjin eve geldiğinde bir koku aldı. Evde tek kalıyordu. Bu yüzden biri bişey yapmış olamazdı. Kaynağı bulmak için evi dolaşmaya başladı. Ama koku nereye giderse gitsin ne azalıyor ne de artıyordu. Kıyafetini kokladı.

Koku kıyafetinden geliyordu.

Hanımeli çiçeği gibi kokuyordu. Ve Hyunjin bu kokuya bayılırdı.

Koku hafif ve rahatlatıcıydı.

Hyunjin duşa girip üzerini değiştirdi.

Kıyafeti kirli sepetine atmamıştı.

Yatağa uzandı, kıyafeti eline aldı, kokuyu içine çekip uzun zamandır tatmadığı duygu olan huzuru tattı ve kıyafet burnunun dibindeyken uykuya daldı.

______

Şiyamyayyyyyyy!!!

Bu bölümde Jeongin'in geçmişini ve rahatsızlığını öğrendik. Ne düşünüyorsunuz?

Biraz romantik ortam yaratem dedim fkdmfn.

Bu arada hanımeli kokusuna bayılırım. Buraya da koyayım dedim.

Bu kitabı angst yapabilirim ya da mutlu son olabilir ama ben mutlu sondan yanayım yine de fikrinizi almak istiyorum.

Kendinize iyi bakın 💛💛💛