Ugly (Hyunİn)

💛×18(M)

"🔥" emojiyle gösterilen yerler smut aralığıdır.

Ertesi birkaç günde de Jeongin'in durumunda bir değişiklik olmamıştı. Seungmin de Hyunjin de Jeongin için çok endişeleniyordu. Fakat o akşam beklenmedik bir şey olacaktı.

Sm: Jeongin..aç mısın güzelim?

Jg: Değilim.

Hj: Su ister misin?

Jg: On dakika önce verdin. Verdiğinde saat 18.12'di. Şimdi 18.32. Çok az kaldı..

Son cümleyle birlikte karşısındaki ikili şaşırmıştı.

Hj: Neye çok az kaldı sevgilim?

Jg: Normale dönmeme. Zaman gelince hepsini aynı anda öldüreceğim.

Sm: Neden bir saat belirledim ki?

Jg: Hepsi o saatte doğdu ve o saatte ölecekler.

Hj: Peki saat kaçta?

Jeongin donuk bir gülümseme sundu.

Jg: Bekle ve gör sevgilim.

Sm: Psikoloğu aramalı mıyız?

Jg: Sakın. Sizden tek bir şey isteyeceğim. Size söylediğim anda gözlerimi bağlayın ve yanımdan ayrılın. Hiçbirşey kişiliklerimi etkilememeli.

Sm: Tamam Jeongin... Ama... Peki öldüremezsen ne olacak?

Jg: Ben öleceğim ve sizin de benim bedenimi yok etmeniz gerekecek.

Hj: Bebeğim... Nasıl yaparız biz bunu?

Jg: Yapmanız gerek, ya da bir akıl hastanesine gideceğim. O cehenneme gitmek istemiyorum.

Hyunjin Jeongin'i kollarının arasına aldı ve olabildiğince içten bir sarılma bahşetti.

Hj: Asla oraya gitmeyeceksin güzelim.

Jeongin saate bakıp gözlerini büyüttü. Zaman gelmişti. Hyunjin'i kendinden uzaklaştırdı.

Jg: Zaman geldi, bir gözlerimi bağlasın ve çıkın odadan. Ne olursa olsun gelmeyin.

Seungmin Jeongin'in gözlerini yandaki masada duran kumaş parçasıyla bağladı ve Hyunjin'in kolunu tutup yandaki odaya götürdü. Bir süre sonra sessiz ortamı Jeongin'in yavaşça çığlığa dönüşen kısık inlemeleri doldurmaya başlamıştı.

Yaklaşık on dakika sonra kesilen ses ikiliyi sakinleştirmişti. Fakat sonrasında gelen daha şiddetli bir çığlık tekrar paniği başlatmıştı. Ve ardından Bu sefer daha uzun süreli bir sessizlik...

Jeongin odanın kapısını açıp yorgun bir şekilde gülümsedi.

Jg: Bitti. Hepsi öldü.

Dayanamayıp yorgun bedenini Hyunjin'in kollarına bıraktı. Hyunjin Jeongin'i kucaklayıp yatağına yatırdı. Kendisi de yanındaki boş kalan yere oturdu, Jeongin'in başını bacaklarının üzerine yatırdı ve saçlarıyla oynamaya başladı.

Sm: Ateşi falan yok değil mi?

Hj: Hayır Seungmin yok.

Sm: Güzel. Ben yemek hazırlamaya gideyim o zaman. İki gündür yemek yemedi, aç uyanacaktır. Uyandığında haber ver bana.

Hj: Tamam.

Aradan birkaç saat geçmişti. Jeongin hafifçe yerinde kıpırdanıp gözlerini açtı ve yanında uyuyan Hyunjin'e baktı. Uyuduğunu gördüğünde omzunu tutup seslendi.

Jg: Sevgilim..

Hyunjin gözlerini aralayıp Jeongin'e baktı ve gülümsedi.

Hj: İyi misin? Başardın mı?