Jg: Hyunjin eyil ama biraz!
Hj: Hayır sen yetişmelisin.
Jg: Çok uzunsun ama yateşemiyorum ki!
Hj: Eskiden yetişebiliyordun bana parmak ucunda yükseldiğinde. Yaaa kısladın mı sen~?
Jeongin göz devirip kollarını birbirine bağladı.
Jg: Öpmüyorum işte. Sen de öpmeyeceksin.
Hj: Yooo ben öperim ki.
Jg: Öpemezsin.
Hj: Öperim.
Jg: Öptürmem.
Hj: Ama ben öperim.
Hyunjin Jeongin'in yanaklarını tutup eyildi ve dudaklarını öptü. Son bir yılda ya Jeongin kısalmıştı ya da Hyunjin uzamıştı. Yani şu an Jeongin Hyunjin'in göğüs hizasındaydı ve Hyunjin'de onu yeme isteği uyandırıyordu. Kesinlikle yiyecekti.
Jeongin uzaklaşmaya çalışınca Hyunjin ellerini onun beline dolamış ve bedenlerini birleştirmişti. Jeongin de bu sayede direnmeyi bırakıp kollarını boynuna dolamış ve Hyunjin'in dudakları için kendi dudaklarını aralamıştı.
Öpüşleri iyice derinleştiğinde ve odaya ilerlemeye başladıklarında Jeongin okula gitmesi gerektiğini hatırlayıp dudaklarının hareketini kesmişti. Hyunjin bir süre daha öpmeye devam ettikten sonra Jeongin'den karşılık alamayacağını anlayıp geri çekildi.
Jg: Okula gitmem gerek Hyunjin.
Hj: Tamam bebeğim. Seni almaya gelmemi ister misin?
Jg: Hayır gerek yok kendim gelebilirim.
Hj: Nezaketen sormuştum, tabiiki geleceğim. Sürekli gözümün önünde olmalısın.
Jg: Okuldayken değilim ama.
Hj: Sen öyle san miniğim. Her adımından haberim var.
Jg: Beni mi gözetliyorsun?
Hj: En azından gizlemiyorum. Hadi, okuluna geç kalacaksın.
Jg: Tamam. Görüşürüz.
Jeongin şirin bir şekilde gülümseyip ayakkabılarını giydi. Evden çıkacakken Hyunjin'in sesiyle ona döndü.
Hj: Miniğim, yüzüğünü aldın mı?
Jeongin, boynundaki ucuna yüzük takılı kolyeyi Hyunjin'e gösterdi.
Jg: Seninkini görmem gerek.
Hyunjin parmağındaki yüzüğü gülümseyerek miniğine gösterdi. Jeongin memnun bir şekilde okuluna gitti.
Okul çıkışı Hyunjin Jeongin'i almaya, okula gittiğinde Jeongin'in koşarak yanına gelmesini ve başını yere eyip hıçkıra hıçkıra ağlamasını beklemiyordu. Ellerini Jeongin'in omzuna koyup endişeyle yüzüne baktı.
Hj: Jeongin ne oldu? Biri birşey mi dedi sana? Hadi miniğim anlat bana.
Jg: Ö-özür dilerim Hyunjin... Yüzüğümü aldılar, s-sa-saklayamadım onu. Özür dilerim.
Hyunjin Jeongin'in minik bedenini kollarının arasına aldı.
Hj: Bunun için bu kadar ağlamana gerek yok miniğim. Sana yeni yüzük alabilirim.
Jg: Hayır! Başka yüzük istemiyorum! Bizim söz yüzüğümüz o!
Hj: Pekâlâ. Kim aldı onu?
Jg: Onlar aldı Hyunjin.
Jeongin, parmağıyla elinde Jeongin'in kolyesini tutup gülüşen grubu işaret etti. Bunun üzerine Hyunjin, Jeongin'in alnını öptü.
Hj: Yandaki kafeye git ve beni orada bekle. Birazdan dönerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ugly (Hyunİn)
FanfictionÇok fazla tutulmayan minnoş çift Hyunİn ficidir. Keyifli okumalar...