"Büsbütünüyle bana aitti 'o'
Çünkü,
Yaşadıklarımdı 'o' benim..Kemiklerini kıracak kadar sıkı sıkıya sarıldığım,
Saçlarına değen rüzgârı dahi kıskandığım,
Beni yakacağını bile bile canıma kattığımdı 'o' benim..Ah be çocuk!
'O'nun içindi benim bütün yakarışlarım,
Ve sessizce akan gözyaşlarım..Bu yüzdendir ki, gidişinin ardından yerle yeksan oluşum.
Ve taşıyamadığım bu yük,
'O'nun yokluğundandır çocuk!Ah be çocuk!
Bir insan,
Nasıl bu denli sevebilir deme bana!
Görüyorsun ya,
Sevebiliyormuş işte,
Bir tek 'o' varmışcasına.
Yaşayabiliyormuş 'o'nu,
Yokluğuna alışırmışcasına.
Ve,
Tutunabiliyormuş hayata,
Kaybettiği mutluluğu bulabilir umuduyla..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUDUN KIYISI
Poetry"Maviye aşık bir kadını, Gökyüzüne küstürensin sen." 2019/30 Ağustos Şair sıralamasında/37