"Bugün biraz daha yalnız kaldım,
Vakit ayırdım kendime.
Başka bir kalpten baktım hayata,
İzledim insanları,
İnsanlıklarını..
Kayboldum ben bu kalabalıkta,
Sanki bulunmak istemiyormuşum gibi,
İzimi kaybettirebilirmişim gibi,
Karışmaya çalıştım sokaklara.
Terketmek istedim ben kendimi anne,
Sanki gidebiliyormuşum gibi..
Ben daha da yalnızlaştım bugün,
Daha çok kendim oldum.
Ve ben anne!
Kalbimin sesini dinledim,
Sağır olmak istedim,
Duymak istemiyormuşcasına.
Kör olmak istedim ben anne!
Şahit olmak istemedim,
Bu vicdansızlıklara.
Ama insanlar hatırlattı bana acılarımı,
Kulak verdim onlara anne.
Duyumsadım ben onları,
Hissettim iliklerimde.
Merhemi yok bunun anne,
Sanki ateşe düşmüşüm de,
Kurtuluşum yokmuş gibi.
Yanıyorum ben anne,
Ona mecburmuşum gibi..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUDUN KIYISI
Poetry"Maviye aşık bir kadını, Gökyüzüne küstürensin sen." 2019/30 Ağustos Şair sıralamasında/37
