UMUDUN KIYISI

"Susuyor Bir Yanımız"

"Kimi zaman öyle bir yere geliyoruz ki;
Aklımız şaşıyor,
Hislerimizden emin olamıyoruz.

Yelken açacak sağlam limanlar bulamıyoruz.

Öyle bir anâ geliyoruz ki,
Ağlarken bile kahkaha atabiliyoruz,
Psikologların dilinde delirmenin eşiğinden dönüyoruz.

Hissettiklerimiz boyumuzu aşıyor.
Boynumuz bükük sırtımızda bir dolu yük geleceğe adımlamaya çalışıyoruz.

Bazen bir anı,
Bir sokak,
Hatta bir bank bile yörüngemizi değiştirip bizi yabancı olduğumuz bir yola saptırabiliyor.

Alışmaya çalışıyoruz.
Sanki herşey yoluna girecekmiş gibi.
Yeni bir sayfa açıp,
Yeni bir yola gidebilecekmişiz gibi.

Ama daha yolun başındayken,
'Neden' diye soruyorlar bize bizim zamanında 'Neden' diye soramadıklarımız.

Cevap vermek istiyor ama nefesimizi boşa harcayacağımızı biliyoruz.

Anlatsakta 'Neden' olduğunu anlayamayacaklarını biliyor ve susuyor bir yanımız.

Yağmurlu havalarda,
Bahar açmış gibi yürüdüğümüz yolun yanındaki çiçekler açıyor biz giderken.

Sonra yolun sonuna varınca anlıyoruz ki,
Sonuna gelmiş ölümün o çiçekler.

Biz gittiğimiz yolun sonuna odaklıyken,
Geçip gittiklerimizin farkına dahi varamıyoruz.

Çünkü kimisinin gözlerini kamaştırıyor o yalancı bahar,
Kimisinin de soğuktan gözlerini dolduruyor sonbahar.

İşte bu yüzden anlayamıyorlar bizi.
Bizimde onları anlayamadığımız gibi... "