"Bir kez bile dokunmamıştı kalplerimiz birbirine,
Ama o düşen yaprak,
İkimizi birden yıkıp geçmişti,
Bizi sarıp sarmalamak yerine yakıp gitmişti..
Ve ben,
Vaktinden önce dökülen bir yapraktım,
Onun eserken rüzgarları,
Ben tutunamamıştım dalıma.
Çünkü,
Sonbahardım ben.
Yalnızlığın kadınıydım.
Gözlerime ulaşamayan bir tebessüm ile,
Hoyratça savrulup dururdum bu hayatta.
Ben yaralı bir kadın iken,
O tutuklu kalan bir adamdı benim için.
Ben ona şiirlerle anlatırken bazı şeyleri,
O takılıp kalırdı benim mısralarıma.
Anlamazdı beni.
Anlayamazdı..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUDUN KIYISI
Şiir"Maviye aşık bir kadını, Gökyüzüne küstürensin sen." 2019/30 Ağustos Şair sıralamasında/37
