KAHRAMANIM

Bölüm 2 "Minik Bebek"

Dün Hakanın evinin olduğu apartmandan darmadağın bir halde çıkmış,evime yürürken ayaklarım geri geri gitmişti.Aileme bu durumu nasıl açıklardım bilmiyordum.Ama bana kıyamayacaklarını düşünüyordum.

Eve geldiğimde yatağıma uzanmış,uyuyakalmıştım. Ertesi sabah uyandığımda anneme her şeyi anlatmaya karar vermiş,karşısına oturmuştum.Fakat,cesaretimi bir türlü toplayamamıştım.

Annem "ne söyleyeceksen söyle artık " deyince kafamı yerden kaldırıp gözlerine baktım.Sinirlenmeye başlamıştı.Bende anlatmaya başladım.

-Anne ben..

-Sen ne ?

Annem gözlerini kısmış bir şekilde bana bakıyordu.Söyleyeceğim öldürecek değil ya!

-Anne,ben ben hamileyim...

Aferin bana.Ne güzel de söyledim öyle.Tabi,ben hamileyim.Hatta sevgilim çocuğu istemiyor anne.Benle evlenmeyi de kabul etmiyor.Oh! Ne güzel.

Kocaman bir kahkaha sesini duyunca anneme döndüm.Kadını delirteceğim galiba.

-Hamilemiymiş benim kızım.Oy oy oy.Cinsiyeti ne kızım.Kız mı erkek mi?Ona göre patik örmeye başlasın anneannesi.

Cinsiyeti mi?Daha cinsiyeti öğrenmeye 3 ay var.

-Anneciğim daha cinsiyeti belli değil.Bir aylık daha yavrum.

Annemin yüzünde az önce alaycı bir gülme vardı.Ama son söylediğim sözle o ifade gitmiş yerine kızgın bir surat ifadesi gelmişti.

-Yavrun daha bir aylık demek.

Eğilip terliğini çıkarttı ve bana fırlattı.

-Şu saçma şakanı kes.Yoksa alırım ayağımın altına şimdi seni.

Şaka mı?Şaka yaptığımı mı zannediyor?

Yerimden kalkarak "anne şaka yapmıyorum" diyip elimi karnıma götürdüm.Annemin gözlerine masum masum bakarak "hamileyim,bir torunun olacak" dedim.

Annem bir bana bir karnıma baktı.Yine mi inanmadı acaba?

Annem ayağa kalkarak yanıma geldi.Bana fal taşı gibi açılmış gözleriyle baktı.Gözümün içine bakarak "Zeynep bana bunun şaka olduğunu söyle.Ne olur kızım!Sen safsın,ama böyle bir saflığı da yapmış olamazsın değil mi ? Dedi .Bakışları söylediklerimin şaka olmasını umut ediyordu.

Anneme üzgün bir şekilde baktım.Özür dilerim anne.Safım işte ben,yaptım.

Kafamı yere eğdim.İnkar edemezdim.Doğru da diyemedim.Annem bakışlarını üzerimde gezdirdi.Doğru söylediğime emin olunca elini havaya kaldırdı ve ardından sağ yanağımda bir sızı hissettim.Kulağımda ise yanağımda patlayan tokatın sesi...

Elim yanağıma giderken kafamı kaldırıp kırgın gözlerle anneme baktım.Bakışlarında hayal kırıklığı vardı.Onu hayal kırıklığına uğratmıştım.Evet,yanlış yapmıştım.Ama yanlışım sevdiğim insanla beraber olmak değil,yanlışım sevdiğim insandı.Ah Hakan!Sende beni hayal kırıklığına uğrattın.

Çenemi sıkan bir elle Hakanı düşünmeyi bırakıp elin sahibine,anneme baktım.Siniri çenemi sıkmasından belli oluyordu.Canımı fazlasıyla acıtıyordu.

"Nasıl yaparsın bunu!Biz seni o okula okumak için mi gönderiyoruz yoksa bu yaşında git sevgilinden hamile kal diye mi ?Bu duyulsa nasıl insanların yüzüne bakarız,bizi hiç mi düşünmedin?

Gözlerim dolmuştu.Aileme zarar verecek bir şey yapmak benim canımı yakardı.Ama ben onlara bir şey yapmamıştım ki.Ben ne yaptıysam kendime yapmıştım.

Birden annem kolumdan tuttu ve çekiştirmeye başladı.

"Yürü,yürü aldıracağız bu çocuğu!

Ah,hayır!İşte bunu yapmamı isteme benden anne.Sende isteme.

Kolumu annemin elinden kurtararak "asla aldırmayacağım bu çocuğu,ben kendi çocuğumun katili olmam." Diyerek bağırdım.

O bağırmanın neye sebep olacağını nerden bilebilirdim ki ?Keşke zamanı geri alabilsem...

Annemle birbirimize kızgınlıkla bakarken babamın evi titreten sesi kulaklarımı doldurdu.

-Zeynep!

Annemle gözlerimizi birbirimizin üzerinden çekip babama baktık.Babam duymuştu.Babam her şeyi duymuştu.

Bana patlamaya hazır bir volkan gibi bakan babam bütün hiddetiyle yanıma geldi.Çok geçmeden de babamdan da alacağımı almıştım.Bir tane de babam yapıştırmıştı suratıma.Tabi ,babamınki daha sertti.

Babam annem gibi sadece bir tokat atacak değildi.Normalde de sinirli bir adamdı zaten.Ama bana göstermezdi sinirini.Bana ilk defa böyle sinirlenmişti.

Babam beni yere itince dizlerimin üstüne düştüm.Acıyan dizlerim yüzünden ağzımdan bir inleme kaçtı.Annem babamı tutmaya çalışıp bana vurmasını engellemeye çalışırken benim gözümün önüne dün gelmişti.Hakanın beni itişi,ve öfkeyle bakan bakışları...Ben bunu haketmemiştim.

Babam bana vurmaya yelteniyor,annem ise engellemek için çırpınıyordu.Keşke vursa,vurmakla uğraşsa.Şuan ağzından dökülen kelimeler daha çok acıtıyor canımı.

Annemi de bir kenara iten babam,kolumu sertçe tuttu.Beni kolumdan tutarak hızla yerden kaldırdı.Kapıya doğru götürürken "senin artık bu evde işin yok"demişti.Annem ise "yapma"diyip dursa da babam duymuyordu onu.Evimizin kapısını sertçe açan babam beni dışarı itti.Dün Hakan,bugün babam...

-Bundan sonra bu evin kapısının önünden geçmeyeceksin.Sen annene,babana bunu yaptın ya,senin bundan sonra annen de yok baban da!

Boğazıma bir yumru oturdu,kalbim ise yerinden söküyorlarmış gibi ağrıyordu.Acı çekmek buymuş demek.Ölmek daha iyi dedirtirmiş.Ölmek daha az acıtır.İntihar edenleri anlamaya başlamıştım.

Bu yaşıma kadar şanslıydım ki büyük bir aco yaşamamıştım.Kalp kırıklıklarım,pişmanlıklarım olmuştu.Ama canımı yaktı diyebileceğim bir şey yaşamamıştım.Bugüne kısmetmiş.

Babam sözlerinin ardından arkasındaki annemi de tutarak içeri sürükledi.Annem istemese de babam annemi de içeri soktu.Ve kapıyı hızla çarptı.

Dün Hakana yalvarmıştım kapıyı açsın diye ama açmamıştı.Şimdi evimin kapısını vuracak,aileme yalvaracaktım beni içeri alsınlar diye.Ailem Hakanın yaptığını yapmazdı herhalde.

Yerden kalkarak bu sefer kendi evimizin kapısını vurdum.Babamdan yalvararak kapıyı açmasını istedim.Anneme de yalvardım.Ama babam istemezse annem açamazdı kapıyı.O yüzden yine babama yalvardım.Kapıya tüm gücümle vurdum.Etraftaki insanlar şaşkınlıkla bana bakıyordu.Aldırmadım.Kapıyı yumruklamaya devam ettim.

-Baba!Baba ne olur aç kapıyı,ben bu halde nereye giderim!

En sonunda kapıya vurmayı da bağırmayı da bıraktım.Bekledim.Kapı açılsın diye bekledim,bekledim.Kapı açılmadı.Dün ki gibi...

Ve acı gerçeklerle yüzleştim.Dün sevgilim,her şeyim dediğim adam tarafından , bugün ise kendi öz babam tarafından karnımda minik bir bebekle sokağa atılmıştım.Karnımdaki o minik bebekten başka kimsem yoktu artık...