KAHRAMANIM

Bölüm 11 "Hamilelik Belirtileri"

Karşımdaki adamın gözlerinin içine dalarken geçmişe gittim.Onunla ilk tanıştığımız günlere...

Ben hiçbir dersini kaçırmayan,çalışkan,bütün ödevlerini zamanında teslim eden,tipik bir ön sıra öğrencisiydim.Çabalarımın karşılığı olarak kazandığım bu bölümü en iyi şekilde bitirecektim.Hedefim bu yöndeydi.Ailem ise bana çok güveniyor,ve her zaman destek oluyordu.Hayatımda her şey yolundaydı diyebilirim.

Hakan'ı tanıyana dek...

Bahar döneminin yarılarıydı.Bir dersimizde "İşletme Yönetimi" dersi hocamız sınıftaki herkesi 2' şer gruplar halinde proje ödevi için görevlendirdiğini,kimlerin eşleştiğini kağıtlara yazarak panoya astırdığını söylemişti.

Ders bitiminde grup arkadaşımı öğrenmek için panoların yanına gittim.Kendim gibi sorumluluk sahibi birisi çıkmasını umuyordum.

Panonun önünde benim gibi bekleyen bir sürü kişi dizilmişti.Grup arkadaşını öğrenen gidince   sıra bana gelmişti. "İşletme Yönetimi Dersi Grup Eşleşmeleri" yazan kağıtta parmaklarımı dolandırdım.Kendi adımı gördüğüm yerde durarak adımın karşısında yazan isme baktım.

Hakan Bakırcı

O an bilmiyordum bu isimden hayatımın sonuna kadar kurtulamayacağımı...

Onun adını ilk kez orada öğrenmiştim.Bu yüzden sınıftan tanıdığım bir kaç kişiye adını sordum. "Ufuk-Hakan'ın en yakın arkadaşı bana Hakan'ın bugün hiçbir derse gelmeyeceğini söylemişti.O zaman ödeve ertesi günü başlayacaktık.

Ertesi gün yine sorduğumda Hakan'ın yine gelmediğini söyledi.Hakan'ın yerine imza attıkları için beyefendimiz derslere gelmeye gerek duymuyordu.Sonraki gün arka sıralardan birince oturan Ufuk'a baktığımda kafasını iki yana salladı.Son iki günümüz kalmıştı.Ve Hakan yine okula gelmemişti.

Belkide onu ilk zamanlar bu yüzden tanımıyordum.Derslere doğru düzgün girmiyordu.

Ama ben sorumsuz bir insan yüzünden bu ödevden kalmak istemiyordum.Bu yüzden Ufuk tan Hakan'a proje ödevinde eşleştiğimizi ve ödevi tamamlamamız için sadece iki günümüz kaldığını söylemesini istedim.

Sonraki gün amfiye girdiğimde gözlerim Ufuk'u aradı.Artık Hakan'ın gelmiş olacağını düşünüyordum.Tam karşımdan bana doğru gelen Ufuk'u görünce yanına baktım.Yanında kimseyi göremedim.Ve Ufuk yanımda durduğunda beni çıldırtmak istercesine "Hakan bugün de gelmeyecek."dedi.

Kafamın üstünde şimşekler çakmaya başlamıştı.

"Ne demek gelmeyecek?"dedim burnumdan soluyarak.

"Ödev falan umurunda değilmiş.Gece geç saatlere kadar eğlenmiş.Bütün gün uyuyacakmış."dedi Ufuk onun ağzından.

"Dalga mı geçiyor bu çocuk ya?"diye bağırdım.

Sınıftaki herkes dönüp bize baktı.

Normal şartlarda çok zor sinirlenen ve sesini yükselten bir insandım.Ama henüz tanımadığım bu adam beni bu raddeye getirmişti.

Ufuk "sakin olur musun?"diye rica etti.
"Nasıl sakin olayım ya?"dedim ses tonumu düşürmeye çalışarak.

"Bütün gece eğlenmiş, çok yorulmuş,uyuyacakmış.Hah!Böyle mi bitirecek bu okulu?"