Annemle uzun bir süre sarıldık.Ben sesli sesli ağlarken o içini çeke çeke sessizce ağlıyordu.Yanımızdaki Dilara da gözleri dolmuş bir halde bize bakıyordu.Feride Hanım'ı görmesem de şaşırdığını tahmin edebiliyordum.
Anneme sarılmayı bırakıp yüzüne baktım.İkimiz de birbirimizin gözünün içine bakarken bakışlarımızla konuşuyorduk adeta.
Dilara araya girerek "ağlamayın artık!"dedi ve beni çekerek o sarıldı.Bir yandan ağlarken bir yandan gülerek Dilara'ya sarıldım.Ama bakışlarım yine annemdeydi.O da gözünü kırpmadan bana bakıyordu.Dilara ile sarılmayı da bırakınca bize merakla bakan Feride Hanım'ı gördüm.
Gözlerimi elimin tersiyle sildim.
Elimle annemi işaret ederek Feride Hanım' a "bu benim annem"dedim.
Feride Hanım "öyle mi?" diyerek anneme döndü ve gülümseyerek "hoşgeldiniz" dedi.
Annem de "hoş bulduk"diye gülümseyerek karşılık verdi.
Dilara da "bende arkadaşıyım tanıştırmadı ama." Diye yanımda serzenişte bulundu.
Gülerek "ne arkadaşı sen benim kardeşimsin"dedim.
Dilara "ya!" Diye bağırarak sevinçle tekrar bana sarıldı.
"Buyrun,salona geçireyim ben sizi."
Feride Hanımla birlikte salona geçtik.Salona girdiğimizde önce beni gören Barlas daha sonra yanımda annemle Dilara'yı görünce ayağa kalktı.
Barlas yanımdaki kadının annem olduğunu duyunca ne tepki verecekti acaba?Çünkü ailemin beni evden attığını söylemiştim.Ya benim yalan söylediğimi düşünürse...
"Misafirlerimiz kim Feride Hanım?"
"Zeynep Hanımın annesiyle arkadaşıymış Barlas Bey." Diye cevap verdi Barlas'a Feride Hanım.
Barlas'ın kaşları havaya kalktı.Ve gözlerini bana çevirdi.Ne diyeceğimi bilemediğim için gözlerimi kaçırdım.
"Öyle mi ?Hoşgeldiniz efendim.Oturun lütfen."
Kafamı kaldırdığımda Barlas'ın gülümseyerek annemle Dilara'ya koltukları işaret ettiğini gördüm.
Barlas bozuntuya vermemişti.
Rahatlayarak nefes aldım.
Annemle ,Dilara Barlas'ın oturduğu koltuğun karşısındaki koltuklara oturdu.Ben de Dilara'nın yanına oturdum.Barlas da bizimle birlikte oturmuştu.Feride Hanımdan bize kahve yapmasını isteyince Feride Hanım mutfağa giderek yanımızdan ayrıldı.
Kısa süre bir sessizlik oldu.
Birden Dilara kolumu dürterek kulağıma yaklaştı. "Kız,Barlas bu mu?İnanamıyorum,çok yakışıklıymış.Sen şimdi bu adamla mı aynı evde kalacaksın?"dedi annemin duymayacağı bir ses tonuyla.
Koyun can derdinde kasap et derdinde derler ya.Heh! İşte o hesap.
Bende Dilaraya eğilerek "saçmalama Dilara,o adam benim patronum sayılır.Ayrıca bir çocuğu var,eşi de çok kısa bir süre önce vefat etmiş."dedim biraz sitemli bir sesle.
Patronum dedim ama aklıma Barlas'ın anlaşma yaptığımız günkü sözleri geldi.
Sen benim çocuğuma annelik edersin,bende senin çocuğuna babalık ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHRAMANIM
Chick-LitÜniversite öğrencisi bir genç kız olan Zeynep sevgilisinden hamile kalır.Ama Sevgilisi Hakan çocuğu aldırmaya yanaşmayan Zeynep'i terk eder. Zeynep 'in hamile olduğunu öğrenen babası ise Zeynep i evden kovar.Karnında çocukla sokakta kalan Zeynep'e B...
