Mika's POV
paggising ko ay agad akong napahawak sa ulo ko. ang bigat-bigat kasi. agad na rin akong pumasok sa c.r para makapaghilamos, pagtingin ko sa salamin. pagang-paga ang mata ko.
naalala ko nanaman yung kagabi. patungo na sana ulit ako, naramdaman ko nanaman ang ulo ko.
hangover plus sobrang iyak kagabe. i still remember how she rejects my feelings and how i reject my feelings too. stupid ko rin naman kasi. Hay.. Why I fell for someone I fought.
Kaagad kong inayos ang mga gamit ko at nagpalit nang damit. I check my phone. Hindi ko inaasahang may natitira pa. Tears fell down in my eyes. How can she be like this.. I just read about ara's message.
Para bang unti-unti akong nanlalambot every bit of the word I read.
Is she worth fighting for? Or should I really let her go..
"Ye"
Agad akong nagpunas nang luha na pumatak sa mata ko. Si kim pala nakatayo sa may pintuan, at kita namang awang awa siya sa nakikita niya. Kaya naman lumapit siya sakin at niyakap ako. Hindi siya nag atubiling higpitan ang mga yakap niya sakin. Hindi ko na rin napigilan ang pagtulo nang luha sa mga mata ko.
"Ki..kim.."
"Mahirap alam ko ye.."
Hindi ko na mahabol ang hininga ko dahil sa pag iyak ko..
"Mahal ko siya.. But I should let her go.. She want me to let her go.. But.."
Iyak lang ako nang iyak. Kinuha naman ni kim ang phone ko at binasa ang text ni ara. Hinimas himas niya ang likuran ko para naman gumaan ang paghinga ko. Pero hindi. Patuloy lang ako sa lalim na paghinga.
"Its your choice ye.. She made a choice.. You'll never became an option to her. Ikaw ang naging choice niya until the end."
Tama si kim, I never felt an option to her. I'll always be her choice.
"Kim.. Ganito ba siya dati.. Ganito rin ba yung naging naramdaman niya?"
Hindi sumagot si kim.. Pero ramdam kong umiling siya.
"Mas nasaktan si ara, ye.. Hindi sa pinapamukha ko sayo.. Nasaktan siya kasi you left her alone. Inakala niyang galit ka sakanya after she confess. Everyday siyang nagsisi."
Napapapikit na lang ako sa mga salitang sinabi ni kim. Kinaya ni ara ang ganitong pakiramdam.
"She fought for you ye.. Everyday, she almost die.. Pero.. Alam mo yung nagpalakas kay ara.. Ikaw."
What? Ako? Ako ang cause para masaktan siya but then.. She live because of me. Patuloy lang sa pagsasalita si kim.. Hindi ko kayang pigilan siya. Gusto ko lang makinig.
"She waited for you to come back.. Para malaman niya kung okay ka lang ba? Kung masaya ka ba? At higit sa lahat yung maibalik niya yung dati nyong pinagsamahan.. But then.. This happened."
"Hindi lang ikaw ang nasasaktan sa oras to.. Maging siya, she loves you more than you ever know.. Diba? I told you.. She has a choice.. At ikaw yun.. Ayaw ka niyang maipit sa situation na hindi mo kakayanin.. Kilala ka ni ara. Kilalang kilala."
Kumalas ako sa pagkakayakap niya at tumingin sakanya. Nakita kong umiyak na rin pala si kim. Siya yung kasama ni ara nung iniwan ko siya. Siya yung kumausap kay ara nung wala ako. Siya yung nag alaga kay ara nung nasaktan ko siya.
Hinawakan naman niya ang mga kamay ko at pinisil ito.
"She's worth fighting for.. Pero ye.. Kaya mo bang ipaglaban ang isang ara galang?"
BINABASA MO ANG
We used to be (BARA / KARA )
Fiksi Penggemar"letting go of someone you love can be the biggest mistake of your life. it is like, you pour a glass of water into the ocean. you'll never get the same water again" "love is never about finding the hand that perfectly fits yours. it is about findi...
