Awe
Elias Manuel Orejon's
"SAAN ba tayo pupunta?"
Naririnig ko si Andeng habang paulit – ulit niya akong tinatanong kung saan daw kami pupunta. Sa totoo lang, hindi ko naman kasi alam. Wala akong alam na lugar dito sa CLPH. I just needed to take her away from Carlos Pocallan.
Maling – mali ako ng taong pinahirapan. If I had known, si Carlos Pocallan ang pupuntiryahin ko – pero hindi ko nagawa and now it is too late. Ang kapal naman ng mukha ni Ireen! Sinong mag-aakalang siya pa ang gagawa ng paraan para lang magkalapit ulit ang dalawa. Inis na inis ako. I cannot believe that everything is getting way out of hand.
"Hoy!" Dinutdot ako ni Andeng sa brasi kaya napalingon ako sa kanya. Kunot na kunot ang noo niya habang nakatitig sa akin. "Saan tayo pupunta?"
"Hindi ko alam. Bago lang ako dito." I said to her pero hindi ko naman inihinto ang pagmamaneho.
"Hindi ko na nga nakita iyong nagsuntukan kanina tapos inialis mo pa ako roon. Ang sarap ng kwentuhan namin ni Carlos." Napapailing siya. I looked at her. I know that experession, mukhang naiinis nga siya sa akin, ganoon na ganoon ang hitsura niya noong gabing sinabi niya sa akin na hahanap daw siya ng totoong macho dancer. Napakuyom ang mga palad ko.
"Mayora— Ibig kong sabihin, Andy, masarap rin akong kakwentuhan." I volunteered myself. "Ano bang gusto mong pag-usapan?"
"Hindi naman kitra kaibigan so why would I talk to you? Doon ka kay Cassie makipag-usap tutal kinuha mo iyong aso namin." She told me. Hindi ako makapagsalita pero nagulat ako nang hampasin niya ang braso ko. "That dog is a gift from my father to my mom and you had the guts to take it!"
"Wala naman akong magagawa." I told her.
"You can simply say no." She said to me. Napailing ako, paano ako hihindi sa kapatid niya lalo na kung sasabihin ni Cassie sa akin na hindi ko na siya makikita? Maswerte na lang akong nakakalapit ako sa kanya ng ganito ngayon – dahil hindi niya ako matandaan, kung sakaling hindi niya ako nakalimutan, I had to stand by what I promised her and I don't think I can stand that. Kasalanan ko lahat ng ito. Ilang beses ko na iyong inamin sa sarili ko, mali ako, maling – mali.
Kanina, bago magsimula ang meeting ay nagkita kai ng Tatay ni Ireena, binati ko siya pero walang dalawang salitang nautawi sa bibig niya, bigla na lang niya akong sinuntok, matapos iyon ay umalis siya. Sinuntok niya ako sa bandang panga kaya masakit ang parteng iyon ng mukha ko ngayon, hindi naman ako makaganti dahil ako nga ang mali – dahil sinaktan ko si Ireen – at dahil sa pananakit kong iyon, ginagantihan niya ako ngayon.
Hindi ko alam kung bukod kay Pocallan ay may plano siya pero hindi ko hahayaang mawala si Andeng nang ganoon na lang. I will fight for her, this is my chance to make new memories with her.
"Okay. I'm sorry, it's my fault."
"Buti alam mo, tang inang ito." She giggled. "Ay! Ay! Hinto mo diyan sa spa. Papa-massage ako kasi. Ang sakit ng likod ko, kulang na kasi ako sa sex."
Napapreno ako at tinitigan siya.
"What?!" I hissed.
"Kulang ako sa sex!" Sigaw niya sa akin. "You know, before the tumor extraction, I know and I am sure that I have sex regularly. Nakakaloka, dapat talaga makipag-sex na ko." Hinampas niya ang braso ko. "Ikaw kasi. Carlos and I are already talking about---"
"Shut up! Shut up!" Sigaw ko. Idinikit ko pa ang mga kamay ko sa tainga ko. I don't need to here that. Putang ina! Hindi naman dapat ganoon!
"Are you a virgin?" Nanlalaki ang mga matang tanong niya sa akin. Napahawak pa siya sa dibdib niya. She looked so surprised. Namula na naman ang mukha ko.
BINABASA MO ANG
Treacherous
Ficción GeneralAndromeda Consunji is living her life to the fullest. She wants to be happy, she wants to be carefree and she just wants to fuck. Her life is perfect and it became more perfect when she met Ruel - that macho dancer slash gigolo. He is a good fuck an...