Bölüm 34

74 4 0
                                    

Emre'den devam

Telefonun çalmasıyla bir küfür savurdum. Sabahın köründe kim arar beni?

Yastığın altındaki telefonu almamla babamın aramasını görmem bir oldu. Hemen toparlanıp açtım.

"Efendim baba?"

"Bugün yanıma gel!"

"Bir sorun mu var?"

---

Telefonu yüzüme mi kapattı o? Evet yüzüme kapattı. Bir şey olmuş olmalı.
Yatağa geri uzanıp sağ tarafıma baktım.
Ela?

Olmadığını yeni fark ediyorum.
Yataktan kalkıp bonyoya baktım.
Orda yoktu.
Pencereye yaklaştım dışardaydı.

Ah bu kadın delirticek beni. Kasım ayındayız hava soğuk ve o üstüne hiçbir şey almamış.

Dolaptan ceketini alıp yanına gittim.

Ceketini üstüne örtmemle irkildi.

Bana döndü

"Günaydın sevgilim" dedi

"Günaydın güzelim"

"Erken daha neden uyandın?"

"Babam aradı yanına gitmemi istiyor."

"Bir sorun mu var?"

"Bilmiyorum güzelim. Sen dalgın gibisin bir şey mi var?"

"Yok iyim."

Yüzünü avuç içime aldım ve konuşmaya devam ettim.
"Var bir şey."

Gözünden bir damla yaş düştü. Kalbimin acıdığına aşk şahit!

"Güzelim ne oldu?"

"Annemi gördüm rüyamda."

"Kurban olurun sana. Çok mu kötüydü?"

"Gerçek aileni bul diyordu."

Alnından öptüm ve alnımı alnına dayadım.

"Beraber buluruz. Sen yeter ki üzülme. Bir göz yaşına dünyayı yakarım biliyorsun."

"Sen olmasan naparım bilmiyorum."

"Şşşhhh geçicek."

Merhaba. Çok oldu bu aralar yazmaya fırsat bulamıyorum. Birde ilham perim firarda. En yakın zamanda uzun ve güzel bir bölümle burda olucam.😘

HuzurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin