1970'lerde köyde geçmektedir. Sıcak kolları ile sarıp sarmaladı onun yanında cılız ve küçük kalan bedenimi. Buz gibi günahlarım onunayken yerle yeksan oldu. Kimsesiz ruhuma yabancılaşmadan öksüz bedenime sahip çıktı , yalnız onun yanındayken ruhum b...
Kitaba bölümleri hızlı atmaya çalışıyorum fakat içime sinmeden öylesine de yazmak istemiyorum
1000 vote
600 yorum
uzun bir bölüm oldu sınır geçilirse haftaya çarşamba görüşürüüüz
Tiktok veyahut ınstagram hesabı olanlar kitabın reklamını yapıp, benim görebilmem için #aykışlı etiketi yapar mısınız?
Bölüm yayınlamadan önce ınstagrama kesit atıyorum bakmak isteyen olursa ınstagram: vianiec_wattpad
Wattpadden yeni bölüm bildirimi geç geliyor bazen de gelmiyor. Beni takip edin de ben duyuru atıyorum:d
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mahur'un modelini beraber Instagramdan değiştirmiştik. Sizde haberdar olmak için dilerseniz Instagramdan takip edebilirsiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayşe
.
"Onun buraya gelme vakti şimdi değil. Daha çok erken." Ve son duyduğum cümle bu oldu.
Bir rüya olmayacak kadar gerçekti gördüklerim. Şimdi ise yavaş yavaş gözlerimin önünden siliniyorlardı. Her yer bulanıklaştı, annemin görüntüsü babamın sesi yok oldu. "Durun gitmeyin, soruma cevap verin anne! Sizi kim öldürdü?" desem de onları göremez olmuştum artık. Derin bir soluk aldım ve göğsüm kabardı. Gözlerimi tekrar açtığımda ise bir hastane odasında olduğumu fark etmem zaman almadı. Boğazım yırtılırcasına öksürdüm.
Ölümün eşiğinden dönmek bu olsa gerekti. Ölüp resmen tekrar dirilmiştim, öyle ki anne ve babamı bile görecek kadar gitmiştim diğer dünyaya.
"Mahur, uyandın mı?" Ağzıma taktıkları maske yüzünden konuşamasam da olumlu anlamda başımı salladım. Baş ucumda Ömer ağa vardı. Kardeşinin yaptığı pisliği temizleyip, vicdanını rahatlatmaya gelmişti herhalde.
