Dark ᴶᴶᴷ

00.10

Gri na oturmaktan ağrıyan sırtı yüzünden ayaklanmış parmaklıklara tutarak çaresizce etrafı izlemeye başlamıştı. Hoş, karanlıktan dolayı bir şey görse izlemeye devam edecekti.
Derin bir nefes alıp başını çevirdi. Duyduğu sesle irkmişti. Bir an zindanda tek olmadığını unutmuştu. Tedirgin bir şekilde gözlerini karanlıkta gezdirip ardından kalktığı yere geri çöküp bacaklarını kendine çekmişti.

Zindanda, özellikle de karanlıkta yapabileceği bir şey yoktu. Aydınlık olsa da bir şey yapacak değildi. Ne yapabilirdi ki? Çenesini dizlerine bastırıp öylece durmaya devam etti. Tekrardan gelen kıpırdanma sesiyle korkmuş, demirlere daha çok yaklaşmıştı.

"Korkma, seni yiyecek değilim."

Gelen yumuşak sesle başını çevirmiş, sesin sahibini görmeye çalışmıştı ama gördüğü karanlıktan başka bir şey değildi..

"K-kimsin?"

"Söylesem tanıyacak mısın sanki?"

Göremediği beden tarafından terslendiğinde gözlerini devirip ayaklarına doğru baktı.

"Senin gibi oyuna kurban giden biri.."

Gri na tekrardan sesten tarafı çevirdi bakışlarını. Oyunu oynayanların bu zindanlarda olduğunu anlaması uzun sürmemişti.

"Ne zamandır buradasın?"

"Bilmem, saymadım. Burada gün geçiyor mu onu bile bilmiyorum. Geldiğim günden beri buradayım ve fazla olmasa da uzun bir süredir bekliyorum"

'Belirli bir süre burada kalacaksın. Merak etme çıktığında her şey daha değişik olacak'

Aklına gelen Taehyung'un sözleriyle kaşlarını çatmıştı. Buradan çıkacaklarını ama her şeyin değişik olacağını söylemesiyle ne demek istemişti?

"Taehyung buradan çıkacağımı söylemişti ama her şeyin değişeceğini söylemesiyle ne demek istedi? Bir bilgin var mı?"

Görünmeyen beden sesli bir nefes alıp ayağa kalkarak Gri na'nın yanına gitti.

"Seni görebiliyorum."

Gri na şaşkınlıkla gözlerini hafif büyüttü. Bu zifiri karanlıkta nasıl görebildiğini merak etmiyor değildi.

"Nasıl? Her yer karanlık. Ben bir şey göremiyorum. Seni bile."

Gri na yanına oturan bedenle ilk rahatsız olsa da sorun etmedi.

"Hâlâ anlamadın mı? Bu zindanlar sıradan mı sence? Seni karanlığa hapsetmeleri ne kadar normal? Giderek onlar gibi olacağız anlasana. Gözlerim onlarınki gibi siyaha dönmüş olmalı ki görmeye başladım. İnsanlığa ait duygularım giderek yok oluyormuş gibi hissediyorum. Ve bu, berbat bir şey. Giderek yaratığa dönüştüğümü bilmek kötü.."

Gri na duyduklarıyla ellerini yüzüne götürüp göz kenarlarında gezdirdi. Onlar gibi korkutucu olmak, duygusuz olup soğuk bir nevaleye dönüşmek istemiyordu.

"Buradan çıkış yok mu gerçekten? Ben, ben dünyaya geri dönmek istiyorum."

"Öğrenirsen bana da söylersin."

Umutsuzca başını eğdi Gri na. Ne yapacağını bilmiyordu. Onlar gibi birine dönüşmeden zindandan bir şekilde kurtulmak istiyordu.