Dark ᴶᴶᴷ

02.41

Jungkook'un söylediği üzere gözlerini ve beynini dinlendirdiği süreç boyunca Gri na ellerini çenesine yaslamış yeri izliyordu.
Kısa bir süre Jungkook'u izlemiş, ardından bakışlarını ondan çekerek bir daha bakmamıştı. Olmayacağını hissediyordu. Fazlaca bir çaba göstermemişti ama, aşık olmak.. gerçekten zordu.

"Çıkabilirsin."

Jungkook'un sesini duyduğunda bakışlarını ona çevirmişti. Gözleri hâlâ kapalı öylece duruyordu.

"Hah?"

"İsteğim fazla saçmaydı. Uzun zamandır böyle olan ruhlar alemini eski hâline getirmek istemiyorum artık. Zaten istenilse de eski hâline gelemez. Karşılıklı olmayan bir aşk hiçbir şeyi yapamaz. Şimdi, çık dışarı."

Gri na öylece duraksayıp Jungkook'a bakmaya devam etti. Bir anda verdiği karar yüzünden sevinse de bir o kadar da şaşırmıştı. Jungkook yattığı yerde dikleşip oturur bir vaziyete geldi. Ardından bakışlarını Gri na'ya çevirdi.

"Hâlâ burada mısın sen?"

Gri na bakışlarını çekip odanın çıkışına doğru ilerlerken Jungkook'un sesiyle duraksamıştı.

"Bundan sonra olabildiğince kurallara uymaya çalış ve mümkünse karşıma çıkma."

Gri na arkasını dönüp kendisine çatık kaşlarla bakan bedene aynı şekilde baktı. Birden bire ona ne olduğunu gerçekten anlayamamıştı.

"O halde Araf sarayına geri dönebilir miyim?"

"Hayır."

Jungkook kesin bir şekilde cevaplayıp yatağından kalkmıştı.

"Neden? Burada yapacak bir şeyim olmadığına göre gidebilirim..."

"O açıdan bakarsan henüz saraydan kaçtığın için çekmediğin cezaların var. Onları, cezanı çekip ödedikten sonra kaçabiliyorsan tekrar kaçarsın. Ama bu sefer her şey kolay olmaz. Şimdi çık artık odamdan."

Jungkook arkasını dönüp duvarda asılan pelerini giyerken Gri na yumruklarını sıkarak odadan çıkmıştı.

"Resmen oynuyor benimle!"

Merdivenleri indikten sonra kaldığı odaya ilerleyip içeriye girmişti. Elinde bir şeyin olmaması canını sıkıyordu. Ölü sarayda yapacak hiçbir şey yoktu.

Kendini rahatsız olan yer yatağına bırakıp öylece tavanı izledi. Araf sarayına geri dönmeyi istiyordu ama Jungkook'un 'bu sefer her şey kolay olmaz' demesi canını sıkıyordu. Bir çeşit önlemler alacağını üstü kapalı söylemişti.

"Tanrım yardım et bana..."

|●|●|

Uzun sayılacak kadar süre geçmesine rağmen Gri na girdiği odadan çıkmamış, Yoongi de dahi kimseyle irtibata geçmemişti. Zaten ondan başka kimseyle samimi değildi.
Sonsuza dek kaybolmayı istiyordu ama nasıl yapabileceğini bilmiyordu. Bir anlık aklına arkadaşları ve ailesi gelmişti. Onları öyle çok özlemişti ki..

Dünyada olsaydı direkt annesine gider sıkı sıkı sarılır öperdi. Ruhlar aleminde annesinin sıcaklığını hissettirecek kimse yoktu..

Gözleri dolmuş, gözyaşları yanağına aşağı sıra sıra süzülürken kulağının arkasındaki iz saniyelik mavi bir ışık saçmış ardından kaybolmuştu, ama Gri na bunu fark etmemişti.