Sandra Arieselle
Malapit na ang christmas, at sa nalalapit na pasko gusto kong maging kami ulit gaya ng dati.
Hindi nga siya namatay pero parang nawala na siya pero nag still parin yung nararamdaman niya.
Pagkatapos ng gabing yun parang kahit papano nabawasan ng sakit ang nararamdaman ko.
One week ko na siyang di nakikita, simula nung umaga ng gabing yun, tanggap ko naman na na hindi niya talaga ako naalala pero ganon parin ugali niya, malamang memory lang naman nawala.
Pag uwi ko ng bahay nagtalukbong agad ako ng kumot one week na ring lowbat phone ko parang ako lang, one week na walang energy kasi di ko siya nakikira, char.
Chinarge ko na muna yung phone ko buti naman gumana pa, natulog muna ako dahil sa pagod mag hapon, si kuya ewan ko kung saan pumunta.
Pag gising ko inopen ko agad phone ko then...anak ng tokwa andaming message ano to tag 300 bawat isang name, hay nako.
Dinial ko nalang number ni kuya, "kuya" sabi ko nang sinagot niya.
"Buti naman tumawag ka, last week ka pa namin tinatawagan at tinetext" sabi ni kuya sa kalmadong tono.
"Sorry, lowbat kasi ako, one week kong di chinarge phone ko, nasaan ka ba?" tanong ko.
"Adamson Hospital" sagot niya.
"Huh? Anong ginagawa mo diyan?" tanong ko.
"Just come here if you want, bye" paalam niya at pinutol ang linya...omg, nasa hospital si kuya, di kaya...
WTF!
(•_•) di kaya naaksidente si kuya?, oa Sandra, mabuti pa pumunta ka nalang dun, agad akong naligo at nagbihis, nag black pants ako at white shirt tsaka white flat shoes.
Lumabas ako kasama ng black shoulder bag ko, "ma'am di na po ba kayo kakain?" tanong ni manang Gem.
"Kayo nalang po kumain manang" sabi ko at tumakbo palabas, tumawag ako ng taxi at dun sumakay.
Pagdating ko dun bigla akong kinabahan, may nagsasabing pumasok ako at may nagsasabing hindi.
Pero pumasok ako nagtanong agad ako sa nurse na nagchecheck kung may pasyente bang ganito o ganon.
"May pasyente ba kayong Sandro Nicolai Antonio?" tanong ko sa nurse.
"Wala po ma'am" anak ng tokwa, pinagloloko ba ako ni kuya, dinial ko ulit number niya at sinagot niya naman agad yun.
"Kuya, asan ka nandito na ako anong room mo?, bakit ka ba andito ? , wala naman yung pangalan mo oh, pinagloloko mo ba ako?" sunod sunod kong tanong.
"Room 599" agad akong tumakbo.
"Anong floor?" tanong ko.
"Last floor" seryoso, pinatay ko na at nag elevator na ako, ank bang last floor nito
Pinindot ko yung 10, pag bukas non agad konh hinanap yung 599 hay ito na pinakadulo, kumatok ako.
"Come in" boses ni tita Kleina, nanginginig kong binuksan yung pinto, nakita kong nakahiga si Klein sa hospital bed...nakapikit.
Si kuya nakaupo sa sofa habang pinagmamasdan ako, alam niya?, napakagat ako sa ibabang labi ko.
"Sandra you're here" sabi ni tita at niyakap ako, yinakap ko rin siya,"kanina ka pa hinihintay ng anak namin" sabi ni tita.
"P-po?" Di makapaniwalang tanong ko.
"Bumalik na yung alaala niya, Iwan muna natin sila" sabi ni tita sa mga ka banda ni Klein at sa asawa niya at lumabas sila.
Seriously... Pero ang saya ko, ang saya ko dahil bumalik na ang alaala niya, ano ka ngayon Tiffany, di naman pala pang temporary ang memory lost niya.
Yung doctor na kasabwat ni Tiffany noon ay tinanggal na, nagalit sila kay Tiffany nung nakita nilang magkasama sila ni Klein, umupo ako sa upuan sa tabi ng hospital bed.
7:40 na pala, naantok at nagugutom na ako, tumayo ako at pumunta sa glass wall para mawala ang antok ko, kitang kita ko ang mga ilaw dito sa city.
Gutom na ako sana kumain nalang muna ako sa bahay, nagulat ako dahil pag talikod ko nandun na siya, "b-bakit ka na bumangon?" Tanong ko.
Nakatitig lang siya sa akin, "Sandra..I'm sorry" sabi niya at yinakap ako, "hindi ko alam yun" sabi niya at yinakap ko rin siya.
"Okay lang, naiintindihan naman kita" sagot ko.
"Kumain ka na?" Tanong niya sa akin, umiling lang ako bilang sagot.
Bumitaw siya sa yakap at kinuha yung phone niya dun sa table katabi ng higaan niya.
"Two order ng chicken with rice, chicken bucket,two large fries, and two coke float" sabi niya. "Adamson Hospital, room 599" sabi niya at pinatay.
"Seryoso, Jollibee?" natatawang tanong ko.
"Bakit ayaw mo ba?" tanong niya, umiling lang ako bilang sagot, binaba niya ang phone.
Ilang minuto lang ay dumating na yung inorder niya, siya na rin yung nagbayad, sinalubong ko agad yung bucket, waaaaah.
Gutom na yung baby ko eh, linapag ko yun sa table sa harap ng sofa, binuksan ko yun, hay bango.
Binuksan ko yung sauce at kumuha ng isang legs, waaaah makakakain na ako.
"Hinay hinay" napanguso ako, wala ng dahan dahan , waaaaaaaah, anak ng tokwa nakakain na rin si baby ko.
"Gutom na ko" reklamo ko habang ngumunguya.
"Nakakamiss ka wife ko, sobra" sabi niya dahilan para mapatigil ako, he's really back.
"Miss rin kita, sobrang sobra" sagot ko
Ngumisi siya at ginulo yung buhok ko bago sumubo, uminom ako nung coke, mamaya na yang coke float.
BINABASA MO ANG
Accidentally Inlove With A Campus Playboy
Dla nastolatkówSandra Arieselle Antonio, she almost had everything except boyfriend, never sumagi sa isip niya na magkaroon ng boyfriend. Oo marami siyang crush pero hanggang crush lang talaga siya, until dumating ang pinaka playboy sa lahat ng playboy. Kleinmax...
