But I Still Want You / Taekook

Alışmak

MERHABA DİĞERLERİ YETMEDİĞİ İÇİN BİR TANE DAHA YAZIYORUM.

AKLIMDA BİR HİKAYE VAR OTURTMAYA ÇALIŞIYORUM COK UZUN BİR FİC OLMAYACAK DİĞERLERİNİ DE BİTİRMEK İSTİYORUM COK UZUN YAZIP SIKMAK İSTEMİYORUM ÇÜNKÜ SİZİ BİR ŞEY RİCA EDECEĞİM SADECE LÜTFEN YILDIZCIK TUŞUNA BASIP GÖRDÜĞÜNÜZ HATALAR İÇİN YORUM EKLEYİN ŞİMDİDEN HEPİNİZE TEŞEKKÜR EDERİM. 🙏💜

Ben Kim Taehyung, 22 yaşındayım ve lüks bir villa da hizmetli olarak çalışıyorum neredeyse 4 yıldır da buradayım. Çoğu işe bakıyorum aslında bahçeye bakıyorum, bazen şoförlük yapıyorum, mutfakla ilgilendiğim zamanlarda oluyor yani vs vs işte.

Buraya okulum için gelmiştim ama aynı zamanda çalışmam da gerekiyordu bir arkadaşım vasıtası ile burayı bulmuş ve başlamıştım.
Annem ve babam Daegu'da ben ise Seoul'dayım bu arada özledim onlarıda .

Ah, her şeyden uzakta köşede sıkışıp kalmış olan bir gerçeğim daha var, onu pek gün yüzüne çıkartmıyorum, çıkartamıyorum, ben Jeon Jungkook'a aşığım seviyorum onu fakat o çok çalışmasına rağmen çok fazla da gönül eğlendiren bir yapıya sahip eve her gün bir başkasıyla geliyor. Geceleri duymak istemediğim tek şey iniltiler o ise bunu her zaman yapmaktan asla çekinmiyor.

Babası yok annesi de yurtdışında işi için, bu evde tek başına yaşıyor. Bir de biz varız tabi.

Ona nasıl aşık olduğumu bilmiyorum ama artık beni görsün istiyorum.
Nasıl aşkla bakıyorum görsün istiyorum.
Sevgimi hissetsin istiyorum.
İtmesin istiyorum.
Beni istemesini istiyorum.
Beni sevsin istiyorum. Sanırım sadece hayal kuruyorum, ona açılamıyorum bile.
Ya kovarsa? İstemez de iterse? Bir daha göremezsem ne olur? Bunu düşünmek bile istemiyorum.
Onu gördüğüm saatler kısıtlı olsa da görüyorum sonuçta değil mi? Yetiyor bana, birazdan uyanıp kahvesini isteyeceğini biliyorum bu yüzden en iyisi düşünmeyi bırakıp acı kahvesini hazırlayayım.

Çok değil, biraz sonra gelmişti saat sabahın 07:30'u idi. Saatini şaşmıyor, her sabah bu saatte kahvesini içiyordu.
Mutfağa geldiğin de döndüm ona dağılmış kıvırcık saçları, saten bordo pijaması ile yine mükemmellik saçıyordu etrafa. Erkeksi duruyordu ve bu beni bitiriyordu. Saç tutamlarını teker teker öpme isteğimi bastırıp tezgahta ki fincanı alıp ona uzattım.

"Buyrun" "masaya koy" dediğini yapıp oturacağı yere koydum. Saçını kaşırken oturdu sandalyeye, elinde ki telefonu masanın kenarına koyup kahvesinden yudumladı. Bu eşsiz bir görüntüydü, abartıyor gibi görünüyor olabilirdim ama abartmıyordum aslında. Benim gözümden bakan herkes hak verirdi bana fakat ben kimse benim gözümden baksın istemiyordum.

Yarı uykulu kahvesini içiyordu. Sabah sabah neden bu eziyeti çekiyordu ki? Bir anda bana baktığında kalbim teklemişti, çok mı uzun süredir buradaydım. "Beni mi izleyeceksin?" Erkeksi sesi sabahları daha fazla güzelleşiyordu. Yutkundum ve konuşmaya çalıştım.
"Ş-şey özür dilerim, k-kahvaltı da yemek istediğiniz bir şey var mı? Özel olarak?" Düşündü bir süre zarif parmakları fincanın kulpunu sararken konuştu "dışarıda yiyeceğim" dedi ve kalktı.
Gitmeseydi, burada kalsaydı ne olurdu ki? Fincanı elime alıp tuttuğu yerleri sevdim. Yıkayıp yerine koydum ve yukarı çıktım, yine sabaha kadar düşündüğüm için yatağım aynı şekilde duruyordu bozulmamıştı.
Bahçede iş var mı bakmak için merdivenleri seke seke iniyordum ki, kafam sert bir şeye çarpınca durmak zorunda kalmıştım. Başımı tutarken aynı zamanda neye çarptığıma baktığımda rüya olmasını istemiştim.

Jungkook boş bakışlarını yüzüme dikmiş bana bakıyordu ben ise öylece kalakalmıştım. Kendime gelip önünde 90 derece eğilip özürlerimi ilettim.
"Kaç yaşındasın sen böyle?" Dediğinde başımı eğmiştim, sevdiğim adamdan azar yemek kırıyordu beni. "Özür dilerim, bir daha olmayacak" gözlerim dolmuştu bu yüzden yüzüne bakamıyordum. "Kafanı kaldır" neden bunu istiyordu ki gitsene dışarı sen kahvaltını dışarıda yapmayacak mıydın? "Kafanı kaldır diyorum" gözlerimi bir kaç kez kırpıştırıp ona baktım. "ben buradayım eğer benimle konuşuyorsan yüzüme bakmalısın, ayrıca hazırlan bugün şoförüm olacaksın Jimin hastalanmış" ilk defa bana karşı bu kadar uzun bir cümle kurmuştu evet bunu ilk defa yapıyordu benimle konuşuyordu "pekâlâ" şok geçiriyordum şuan da o yanımdan tatlı bir rüzgar gibi geçip giderken ben hala orada duruyordum. İyi ki çarpıştık mı demeliyim? Sadece seni seviyorum.

Seni bu şekilde sevmeye o kadar alışmışım ki, uzun bir cümle kurman bile ben de hayranlık duygusu barındırıyor.