Üç Silahşörler

XLV

Şeytanın İki Yüzü

"Ah!" diye haykırdılar bir ağızdan Rochefort ve Milady, "Sizsiniz!"

"Evet, benim."

"Nereden geliyorsunuz?" diye sordu Milady.

"La Rochelle'den, ya siz?"

"İngiltere'den."

"Buckingham nasıl?"

"Öldü ya da ağır bir şekilde yaralandı, yola çıktığım için bir fanatiğin onu öldürme teşebbüsünde bulunduğundan başka bir şey öğrenemedim."

"Ah!" dedi Rochefort gülerek, "İşte kardinali çok sevindirecek mutlu bir tesadüf! Onu bu gelişmeden haberdar ettiniz mi?"

"Boulogne'dan mektup gönderdim. Ama buraya nasıl geldiniz?"

"Endişelenen ekselansları, sizi aramak için beni gönderdi."

"Buraya dün geldim."

"Düne kadar ne yaptınız?"

"Zamanımı boşa harcamadım."

"Ah! Bundan eminim."

"Burada kime rastladığımı biliyor musunuz?"

"Hayır."

"Tahmin edin."

"Nereden bilebilirim ki?"

"Kraliçenin hapisten çıkarttığı o genç kadın."

"Küçük d'Artagnan'ın sevgilisi mi?"

"Evet, kardinalin nereye sığındığını bilemediği Madam Bonacieux."

"Bu güzel işte," dedi Rochefort, "mutlu bir tesadüf daha; ekselansları gerçekten de şanslı bir adam."

"O kadınla karşılaştığımda ne kadar şaşırdığımı biliyor musunuz?"

"Sizi tanıyor mu?"

"Hayır."

"O zaman sizi bir yabancı sanıyor."

Milady güldü.

"Onun en yakın dostuyum!"

"Sevgili kontes, şerefim üzerine yemin ederim ki, böyle mucizeleri sizden başkası başaramaz."

"Bana inandı şövalye," dedi Milady, "neler olup bittiğini biliyor musunuz?"

"Hayır."

"Yarın ya da öbür gün kraliçenin emriyle onu almaya gelecekler."

"Gerçekten mi? Kim gelecek?"

"D'Artagnan ve dostları."

"İşte onları Bastille'e göndermemiz için bir neden."

"Bu iş şimdiye kadar neden halledilmedi?"

"Bilemiyorum, kardinalin bu adamlara karşı anlayamadığım bir zaafı var."

"Gerçekten mi?"

"Evet."

"O zaman Rochefort, ona Colombier-Rouge hanındaki konuşmamızın bu dört adam tarafından dinlendiğini, kendisi handan ayrıldıktan sonra içlerinden birinin odama çıkarak elimdeki izin belgemi aldığını, Winter lorduna İngiltere'ye geleceğimi bildirdiklerini ve az kalsın bu yüzden tıpkı elmas olayında olduğu gibi görevimi başaramayacağımı, bu dört adam içinde en tehlikelilerin Athos ve d'Artagnan olduklarını, Madam de Chevreuse'ün sevgilisi Aramis'in ise ileride işimize yarayabileceği için kendi haline bırakılması gerektiğini, Porthos'a gelince onun uğraşılmaya değmeyecek bir budaladan, ahmaktan başka bir şey olmadığını söyleyeceksiniz."