Dark Secrets: The game of Death (2)

Δεν με ξέρεις καλα

"Παίζεις με την φωτιά αγνοώντας τον κίνδυνο...."

Πετώντας την βίαια πάνω στο κρεβάτι έπεσε πάνω της και την έπιασε από το λαιμό. Ο Μάνος δεν ήταν από τους άντρες που μπορείς να παίξεις μαζί τους κι εκείνη ήρθε η ώρα να το καταλάβει. Αφηνωντας τα δάκρυα της να πέφτουν προσπαθούσε να πάρει ανάσα. 

Εκείνος έχοντας ήδη μαζεμενη αρκετή ένταση μέσα του ξέσπασε... άπλωσε το χέρι του στο κομοδίνο , πήρε το Μαγκνουμ και της το κόλλησε στο κούτελο.

"Σε μένα αυτές οι μαλακιες δεν περνάνε κατάλαβες?" Είπε θυμωμένα αλλά εκείνη δεν μπορουσε ούτε καν να μιλήσει.  Τον πίεζε πολύ  ολους αυτούς τους μήνες και η τελευταία της πράξη  ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.  Ο Μάνος αποφάσισε πως ο γκρεμός άξιζε το Ρίσκο... πέταξε το όπλο παραδίπλα και την κράτησε και με τα δύο χέρια αυτή τη φορά.

"Α...άφησε με ..." ακούστηκε η τρεμουλιασμενη της φωνή αλλά εκείνος την έσφιξε περισσότερο.

"ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΠΝΙΞΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ!" Είπε δυνατά κι εκείνη άρχισε να του χτυπάει τα χέρια κλαίγοντας. 

"Σε ....  σε ..." προσπαθούσε να μιλήσει αλλά μάταια... Ο Μάνος δεν ήταν κανένας ηλίθιος.  Δεν θα την σκότωνε όσο κι αν είχε θολώσει. Το μάθημα όμως που έπρεπε να της περάσει θα το έκανε με το πιο σκληρό τρόπο.

Στο διάδρομο ακούστηκαν βήματα... κοίταξε το ρολόι και κατάλαβε πως απλά άλλαζε η βάρδια των φρουρών.
Άφησε τα χέρια του σιγά σιγά από το λαιμό της και την κοίταξε.

"Βγάλε φωνή και σε σκότωσα..." είπε και πήρε το όπλο στο χέρι. Εκείνη από την άλλη ηταν ανήμπορη ακόμα και να μιλήσει. Οι φωνητικές χορδές της δεν έβγαζαν κανέναν ήχο πάρα μόνο εκείνον από τους λυγμούς της. 

Κούνησε το κεφάλι της αρνητικά ως ένδειξη πως δεν θα βγάλει αχνά...

"Γιατί έπρεπε να γαμησεις την κατάσταση μου λες ?" Σηκώθηκε από πάνω της... τύλιξε ξανά την πετσέτα γύρω του και πήρε ένα τσιγάρο πάνω από το γραφείο.  Εδώ που έφτασαν μεταξύ τους δεν υπήρχε καμία ντροπή.

Εκείνη σύρθηκε στο κρεβάτι πιάνοντας τον πονεμένο της λαιμό. Ήξερε πως αύριο θα ήταν μελανιασμενη αλλά και μόνο που ζούσε της ηταν αρκετό.

"Δεν καταλαβαίνεις..." ψέλλισε και σκούπισε τα δάκρυα της ...

"Τι δεν καταλαβαίνω?ήρθα εδώ για να προστατέψω τον άντρα σου και από την πρώτη κι όλας μέρα μου κολλας! Κι αυτό σήμερα? Γιατί ρε πουστη έπρεπε να με βγάλεις εκτός εαυτού?" Η αλήθεια είναι πως δεν άγγιζε ποτέ γυναίκες... ήταν από τους άντρες που πίστευαν πως την γυναίκα δεν την χτυπάς ποτέ.  Εκείνη όμως κατάφερε μέσα σε μια στιγμή να βγάλει όλο το θυμό του ..