Dark Secrets: The game of Death (2)

Το παρελθόν που στοιχειώνει

"Παίζεις και χάνεις στη ζωή... αν είσαι τυχερός το διαχειρίζεσαι σωστά .. αν όχι πέφτεις και τσακιζεσαι σε ένα γκρεμό που δεν έχει τέλος...πεθαίνεις λίγο λίγο... τι θα επιλέξεις?"

"Αθεματισμένο ξυπνητήρι !!!” φώναξε δυνατά. Απλωσε το χέρι του αρπάζοντάς του και το πέταξε με δύναμη στον τοίχο. Το αποτέλεσμα?εκείνο έσπασε σε μικρά κομματάκια.

Δεν τον ενδιέφερε και πολύ φυσικά,αφού η ζωή του ηταν ήδη κι εκείνη κομμάτια. 

Σηκώθηκε απρόθυμα από το κρεβάτι, κοίταξε για λίγο το χώρο γύρω του... Χρόνια πάλευε να απελευθερωθεί από τα δεσμά αυτού του σπιτιού... Για εκείνον ήταν πάντα μία μικρή κόλαση.

Ολη του η ζωή  ηταν χτισμένη πάνω σε ένα ψέμα κάτι που ο ίδιος σιχάθηκε. Εκείνο το ταξίδι δεν του βγήκε σε καλό...Δεν έπρεπε να το κανει ποτέ όμως τώρα δεν υπήρχε η επιλογή.

Πάντα κατάφερνε να κρύβει αρκετά καλά όλα τα συναισθήματα του μέσα απ τον έντονο χαρακτήρα του. Η εξωστρέφεια του σε συνδυασμό με τον κοφτερό του λόγο τον ανέβαζαν στα μάτια σου . Μια νύχτα ήταν όμως αρκετή για να ρίξει τις άμυνες που έχτιζε ...  Ήταν αρκετή για να φέρει την συνηδητοποιηση των γεγονότων.

Ηξερε φυσικά πως δεν υπάρχουν ελπίδες όλα όμως εγιναν τόσο γρήγορα. Μαλωνε χρονια τωρα τον εαυτό του , έπνιγε τα συναισθήματα του καθώς έβλεπε ξεκάθαρα στα μάτια της την αλήθεια.

Επαιξε και έχασε επέστρεψε στην Ελλάδα και έβαλε σαν σκοπό να  φύγει όσο πιο γρήγορα από αυτήν. Μαθημένος να δουλεύει πάντα στη νύχτα ρωτούσε κάθε γνωστό που είχε για κάποια θεση εργασίας στο εξωτερικό. Δεν γούσταρε να μένει άλλο σε αυτό το σπίτι, σε αυτή τη γειτονιά ...

Σαν τον καλύτερο ηθοποιό εκεινη τη νύχτα είπε τα σωστά λόγια και αποχώρησε ...

Ποτέ δεν θα μπορούσε να μπει ανάμεσα τους και η ευτυχία τους ηταν το παν.  Όταν εκείνη ψελισε λυπημένη και μέσα στην ζαλάδα της το όνομα του Στέφανου πάνω στα χείλη του ηταν και το τελευταίο.

θα ήταν πάντα δική του ότι και να γινόταν.  Το έβλεπε εξάλλου και από παιδί.  Ήταν πάντα μαζί,κοιμόντουσαν στο ίδιο κρεβάτι, έδιναν πεταχτά φιλιά στην μύτη αλλά κατά βάθος ήταν ψεύτικα...Ήταν σίγουρος πως αν μπορούσαν από πιο μικροί θα ήταν μαζί. 

Η αγάπη του και για τους δύο ήταν αρκετή για να κάνει πίσω.  Θα έμενε στις σκιές,θα εμένε πάντα ο μεγάλος αδερφός για εκείνη.