BAD HUSBAND √KİM TAEHYUNG √

✔5✔Kendine Gel!

Lütfen oy verin cidden emek var ve ben bu bölümü yazarken cidden ağladım bir önceki yb hemen oy geldi vr lütfen herkes sıkılmadan sonuna kadar okusun!
Cidden ağladım ama özellikle de sonuna doğru efsnae bir bölümdü!

Oy:20

Jungkook sabah geldikleri hastahaneye tekrardan girerken doktor hemen bizi tanıyıp odasına aldı ve beni sedyeye yatırıp karnımı açmamı istedi.

Karnımı açtım dikişin etrafındaki morarıklığa baktı,"Sizin neyiniz var?"dedikten sonra sırıttım.

"Sadece biraz sakarlık " dedim.

"Ama bir çocuğun olduğunu unutma gelmenin sebebi neydi?" dedi.

"Ben karnımın üzerine düştüm yeniden ve kasıklarıma doğru fena bir ağrı geldi" dedi.

Biraz karnımın üzerine ellerini gezdirdi.Doktor bebeği hissetmeye çalıştı ama hissedemedi.Daha sonra ise ultrasonu aldı ve bebeği aramaya başladı.

Doktorun eli karnımın daha da aşağısına indiği sırada Jungkook arkasını döndü.

"Bahsettiğim gibi bebeğiniz bu işte henüz cinsiyeti belli değil bebeğinizin üzülerek söylüyorum ama sizin kasıkalrınızdaki ağrı bebekten dolayı ve artık nasıl düşmüşseniz bebeğinizin daha çok aşağıya kaymış"dedi.

Gözlerim yavaş yavaş dolarken Jungkook'un arkasını dönmesi ile gözyaşlarının akması da bir oldu.

"Bebeğinizin kaybetme şansınız çok yüksek ve siz böyle giderseniz bebeğiniz daha çok aşağıya iner ve bu sefer bebeğiniz 3 cm daha aşağıya inerse kürtaj ile bebeği almak zorundayız.Bu çok ciddi bir durum ve gerekirse ağır şeyler taşımayın" dedi.

Doktor peçeteyi uzattıktan sonra karnımı sildikten sonra kazağımı indirip Jungkooka sımsıkı sarıldım kendisi de bana sarılıp ağlıyordu.

"J..ungkook biliyorum ne..ne kadar is..istemeden de olsa be..benim yüzümden aklına kardeşin ge..geliyor değil mi?" dedikten sonra Jungkook beni kendisinden uzaklaştırdı.

"Hayır senin yüzünden değil ben en çok o Taehyung'un yüzünden böyle oluyorum" dedi.

Sonra tekrardan sarıldı.Harbiden o ne yapıyordu en son ağlamıştı. Jungkook ile birlikte onun evine gidip orada yattım.

•••
Doktorun reçetesi posta yoluyla telefonuma gelmişti."Vitamin ilacı"yazıyordu.Sabah erkenden uyanıp eczaneye doğru giderken Jungkook uykulu bir şekilde konuşuyordu.

"Kelebek bugün uçma yanımda kal sana ihtiyacım var" deyip içleniyordu. Gözyaşlarım annelik hissinin verdiği hormonluk ile daha hızlı akmaya başladı.

Jungkook'un saçlarını okşayıp onun sakinleşmesini bekledim.Daha sonra gözlerini açıp bana baktı.

"Sen neden saçımı okşuyorsun?" dedikten sonra uyurken ki akacağıı ama bir türlü düşmediği gözyaşı akmıştı.

"Rüya gördüyordun küçük kelebeğini bende sakinleşmen için belki daha iyi hissettirir diye saçınla oynadım." dedim.

Bana sıkıca sarıldı.

"Lütfen sende gitme ben çok küçük yaşta acı ile karşılaştım kardeşim öldüğünde henüz 16 yaşındaydım ama şimdi 20 yaşındayım ve kardeşimin yokluğunu hissettikçe acım daha çok katlanıyor ve bunu ben seninle dindiriyorum lütfen sende bebeğine ve kendine sahip çık sen benim küçük kelebeğimsen bebeğinde benim küçük meleğim!"dedi.