Patrick's POV
Pagod na ako.
Pagod na pagod na.
Pagod sa pagsasabi ng kasinungalingan.
Hindi ko alam kung kailan ko sasabihin ang katotohanan kay Mia na WALA TALAGA AKONG AMNESIA.
Napakatanga ko.
Bakit ko naisipan magsinungaling?
* Flashback *
" Ma, gusto ko ibalik ang dati naming samahan ni Mia " sabi ko
" Pano mo naman gagawin yun anak kung nandito ka sa hospital? " sagot ni mama
" Magpapanggap akong may amnesia " bulong ko
" Ano??! Mahirap yan anak! "
Ano ba yan, binulong ko na nga nakinig pa -.-
" Mangkutsaba tayo ng doctor " sabi ko
" Pagkakaalam ko, may tiyuhin akong doctor na dito nagtatrabaho " sabi ni mama
Bigla akong nakaramdam ng saya dahil sa sinabi ni mama.
" Sabihin mo sa doctor na yun kapag may nagtanong sa kanya kung anong kalagayan ko, sabihin niya na may amnesia ako at maibabalik lang ang alaala ko kung ipapaalala sakin ang lahat at kapag nalaman yun ni Mia, sigurado akong ipapaalala niya sakin ang lahat at maibabalik amg dati naming samahan "
" Sige anak, bastat sisiguraduhin kong magiging masaya ka. Sige at kakausapin ko muna si tito "
Lumabas na si mama sa kwarto ko.
* End of flashback *
Ngayon, narealize ko na hindi ko kayang maglihim kay Mia.
Mahal na mahal ko yun.
* bzzt bzzzt *
1 new message
From: Mia
Kamusta ka na?
---end---
Di ko maiwasang maluha. Alam kong mahal ako ni Mia pero alam kong hindi pa niya kayang tumbasan ang pagmamahal na binibigay ko sa kanya ngayon.
Napakalaking pagkakamali ang ginawa kong kasinungalingan.
Niloko ko si Mia.
Niloko ko si GOD.
at higit sa lahat.
Niloko ko ang sarili ko.
Ang sama sama kong tao.
Niloko ko ang mahal ko.
Pero sabi nga nila walang lihim na hindi nabubunyag.
Lalabas at lalabas din ang KATOTOHANAN.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
BINABASA MO ANG
Till Death Do Us Part (COMPLETED)
RomanceMahirap mamatayan. Mahirap lalo na kung namatay nang dahil sayo. Mapapatunayan ba nila ang Forever?
