SEVENTEEN Imagine Stories

14: Your Eyes

Paborito kong bituin ay ang 'yong mga mata

Mga mata na siyang dahilan ng pagkahulog ko sayo sinta

Ngunit dahil rin sayong mga mata ako ay nasaktan at nagdusa

Magpahanggang ngayon ay hindi pa rin makawala sayong makinang na pangako't malokong pagluha.

•••

Main Characters:

Choi Seungcheol as
Seungcheol

Yoon Jeonghan as
Jeonghan

Hong Jisoo/Joshua as
Joshua

Lee Seokmin/Dokyeom as
Dokyeom

•••

(A/N: BL)

Joshua's POV

Mahigit tatlong taon na rin ang nagdaan simula ng kami ay maghiwalay. Hindi ko pa rin maunawaan ang dahilan ng pagkakawalay.

"Babe, este, Jisoo, maghiwalay na tayo. Let's break up." Seryosong sambit ng pinakamamahal ko.

Mahigit isang linggo ko na rin siyang hindi nakikita. Kung kailan miss na miss ko na siya, saka pa siya makikipaghiwalay?

Tumingin ako ng diretso sa kanyang maamong mga mata.

"Anong dahilan, Han? Bakit?" Tanong ko sa kanya.

Kitang-kita ko kung paano nagbago ang emosyon sa kanyang mga mata.

Huminga muna siya ng malalim bago ako sinagot.

"Hindi tayo bagay." Saad niya.

Tumigil ang mundo ko sa tinugon niya.

"H-hindi tayo bagay?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Kailan niya pa naisip na hindi kami bagay? Mag-sasampung taon na ang relasyon naming dalawa.

2nd year highschool pa naging kami. Graduating na kami. Bakit ganun?

"Oo, Jisoo. Hindi tayo bagay. Nerd ka. Nakabraces ka. Mukhang bao yung istilo ng buhok mo--"

"EH BAKIT MO KO SINAGOT!??" Hindi ko na pinatapos ang paliwanag niya.

Muli na namang nagbago ang emosyon sa kanyang mata. Parang kanina lang, mula sa maamo naging walang emosyon, ngayon nama'y takot.

"J-jisoo, k-kasi..."

"KASI ANO!!? KAY SEUNGCHEOL?! GANUN BA!??"

"WAG MONG IDAMAY SI CHEOL DITO!" Sigaw rin niya.

Napatigil ako sa sinabi niya ngunit hindi ko pinahalata.

"Ahhh," Napatango-tango ako. "So, siya mga ang dahilan. Tama pala ako. Okay sige. Magpakasaya kayo." At saka nagwalk-out ako.

Tuluyan nang tumulo ang mga luhang kanina pa nagbabadya sa aking mga mata.

"HAN BAKIT!!!??? BAKIT ANG DAYA DAYA MO!!!?? MINAHAL KITA NG BUONG-BUO TAPOS GAN'TO LANG ISUSUKLI MO!? SUGATANG PUSO!??" Naiiyak kong Sigaw sa kawalan.

Nasa rooftop ako ngayon, sa condo na tinutuluyan ko. Isinigaw ko room lahat ng nararamdaman ko. Sobrang sakit. Yung sinuyo ko ng matagal na panahon, ngayon mawawala na lang sakin dahilan lang sa walang kwentang babaerong lalaking yon!??

"Panyo?" Alok ng isang naging dating na nilalang.

Napalingon ako doon. Nakita ko doon ang nakangiting lalaki na may malungkot na mata.

Agad kong kinuha ang kanyang panyo at pinunasan ang mga naghahabulan kong mga luha.

Dokyeom's POV

Sabi ko na nga ba. Darating ang araw na siya naman ang hahabulin ng tanong nang-iwan sa kanya. Kung kailan nasa tuktok na siya, saka pa maghahabol ang isang toh.

"Jisoo, let's talk." Narinig kong saad ng isang lalaki na pilit hinahabol ang nakadisguised na lalaki dito sa parke malapit sa condominium na tinutuluyan ko.

"Tama na, Han. Wala na tayong dapat pag-usapan pa. Malinaw na sakin ang lahat. Wala na tayo, okay?" Narinig kong tinugon niya habang papunta siya sa direksyon ng kinauupuan kong bench.

Sa katotohanan, kanina pa ako naghihintay sa pagdating ng isang toh. Kanina pa nainitan ang malaporselana kong katawan. Haha. Biro lang. Pero sa totoo lang kanina pa talaga ako naghihintay.

Halos maghabulan na ang dalawa. Hanggang sa nung makaabot na siya Jisoo sa pwesto ko ay nahawakan rin ng Han ang braso into. Feeling ko nanonood ako ngayon ng drama.

"Please, Babe." Pakiusap nung Han.

"F*ck that Babe! There are no longer us! And there will never ever be an us. Simula nung araw na hiniwalayan mo ko," Pagduro niya sa Han, "Kinalimutan ko nang nagkaroon ng tayo." Saad niya.

"Tsaka," Lumingon Luna siya sa akin bago tinuloy ang sasabihin, and at the same time, hinila ako papunta sa tabi niya.

"Meet Dokyeom. My new boyfriend."

Nagulat naming dalawa sa sinabi niya.

Napatingin ako sa kanya. Nginitian naman ako saka inakbayan.

Napalingon din ako sa kaninang kausap niya. Nakita ko kung paano nag-iba ang emosyon niya.

Tama mga si Jisoo. Ito yung mga mata na minahal niya. Maganda, parang siya. At kahit sa mata mo lang tingnan, nagsasalita na.

Ngumiti siya kahit nakikita kong nasasaktan na siya. Nagulat ako ng hawakan niya ang kamay ko.

"C-congratulations. Ingatan mo so Jisoo ahh. Pakainin mo siya. Pumapayat na siya sa mga TV shows niya." Natatawang saad niya. Nagsibagsakan na ang mga luha ng itinatago niya kanina pa. Kitang-kita ko sa mata niya kung paano kasakit. Pero tinitiis niya kasi ayaw niyang magalit pa lalo sa kanya yung mga mahal niya sa buhay.

Napatango lang ako sa sinabi niya. Ngumiti ito multi sa huling pagkakataon at saka tuluyan nang umalis.

Jeonghan's POV

Patawad, Jisoo. Sinaktan kita. Mahal na mahal niya kung Alam mo lang.

"Ipapatay ko siya kung hindi mo siya hihiwalayan. Anak hindi kayo bagay! Low class siya! Nasa high class tayo! Kinaya mo yung sampung taon na yun!?"

"Mom, mahal na mahal ko po siya!"

"No, Jeonghan! I gave you already your ultimatum. Within this day you should break up with him. Or else, you'll see him dead, lying in the coffin."

Sa sobrang takot ko agad ko siyang tinawagan at pinapunta sa usual place namin.

Sobrang sakit kasi hindi ko nagawang ipaglaban ang taong mahal ko.

Ngayon, sikat na siya. Hindi na siya dating nerdy guy na nakilala ko. Sikat na siya lalo na sa mga girls and guys.

"I love you, Babe. No matter what."

•End•