My body suddenly became hot because of anger. Nilapag ko ang cellphone pagkatapos kong malaman sa kaibigan ko na nandoon na naman sa bar si Amir.
''Inhale and exhale El, huwag kang high blood diyan.'' Ang kaibigan kong si Lhea.
Kanina ko pa tinatawagan si Amir para malaman kung nasaan siya ng makapaghanda na ako sa gagawin ko. Pero parang nawalan ata ako ng gana, sa nakalap na balita at galit ang ipinalit nito.
''Lhea, hindi na naman siya nagpapaalam!'' Tinignan ko ang cellphone ko na nasa lamesa malapit kay Lhea. Pang ilang beses ko na siyang tinatawagan pero walang Amir na sumasagot.
He's my long time boyfriend. Mag ti-three years na kami tomorrow. I really want to surprise him this twelve mid to his condo. At nandito ang kaibigan ko para tulungan ako nitong effort ko na mukhang masasayang lang.
I sighed.
''No. I mean, I wont let this happen. ayokong masira ang gabing ito, lalo na bukas. Lhea, I got to go. e te-text kita.'' kinuha ko agad ang cellphone at akmang aalis na. Napag desisyonan kong e se-set aside ko muna itong galit para sa three years anniversary namin mamaya. Pupuntahan ko si Amir.
Amir is a pain in the ass. I rarely share my sweet side with my boyfriend, and I know that he will be surprised at my scheme. I ignored the thought that he might forget our anniversary. We have been fighting over this past few months. Even the small things grow bigger. Maybe because we do not always get along with each other. So I get it. Bahala na.
''Wait! Pupuntahan mo siya?'' Sabi niya. Wala akong choice. I nodded.
''Hindi ka magagalit? I mean palalagpasin mo ito kahit ilang beses na niya itong ginagawa?'' tumaas ang kilay niya. I faced her.
''Hindi mahaba ang pasensya ko, alam mo 'yon, pero sa ngayon palalagpasin ko ito dahil ayokong mag away kami.'' Tumayo siyang bigla. Kalaunan ay napabuntong hininga na rin at umupo. Magpoprotesta pa ata.
''I can't believe you El. Dapat una palang hiniwalayan mo na iyang sinungaling mong boyfriend!''
''Lhea, please, Huhupa din itong galit na nararamdaman ko." titig lang ang isinukli niya sa akin. ''Trust me okay? I can do this.'' tumango lang siya at hinayaan ako.
Masyadong mausok pagkarating ko sa loob ng bar, kung saan nandito si Amir. Who is with him in the bar, by the way? napalinga-linga ako dahil masyadong maraming tao dito. I also go here often. Sometimes when my friends are with me. Sometimes I'm with Amir and his friends and sometimes my friends with Amir.
May pangalawang palapag itong bar, pupunta ako roon para makita ng mas mabuti kung nasaan si Amir. When someone struck me.
''Ouch!'' Natapilok pa ako buti nalang at nakaflat shoes ako.
''Watch out miss!'' Sabi nang nakabangga kong lalaki. ''oh,'' natapunan ang kanyang damit nang wine. Pagkatapos tignan ang damit na may dinadalang nabawasan na wine sa glass, ay tumingin siya sa akin.
''I'm sorry,'' sabi ko. Saka umalis. Pero hinawakan niya ang kamay ko.
''Miss,'' tinignan ko siyang may naiiritang mukha.
Suddenly, someone interrupt between with our conversation.
''Oscar, I told you nag hihintay na sila.'' saka niya lang ako binitawan nang may tumawag sa kanya sa likod . I guess that's his name.
Binigyan niya ako nang nakakalokong ngiti, pagkatapos binitawan niya ako at tiningnan ang tumawag sa kanya.
''I'm sorry miss, he's drunk, look.'' saka tinuro ang tao. ''Let's go Oscar'' saka ko pa lang nakita ang mukha niya. His eyes shine because of the different classical lights that are here inside. His jaw tightened when he saw me. His eye immediately ran to me. I can not just describe his face because different colors of light became darker.
