Chapter 10

10 0 0
                                    

WARNING : Not suitable for young readers and sensetive minds.

"Baby bakit ka umiiyak?" Nasa bahay ako at binisita ni Theo isang araw. Pumasok siya sa kwarto ko at nagtaka ng makita ko siya at bigla nalang akong umiyak.

Hindi ko siya pinansin at patuloy lamang ang aking iyak. Naalala parin ang nangyaring paghalik ni Jana sa pisngi ni Hex.

Simula noon hindi ko na nakita si Hex. Grade six ako ng malamang hindi na siya nag aral sa ANS. I never saw him.

Not until I go to the bar only that I found Amir who's dancing and kissing a woman infront of me. And take my revenge a minutes after I saw them. I just kissed someone I didn't know. Pero nagkamali ako it was Hex. Ngayon ko lang napagtanto na ang lalaking crush ko noon ay ang lalaking hinalikan ko. My kuya's friend. Na all this time nasa paligid ko lang pala ang matagal ko ng hinahanap at hinihintay.

Good thing ay walang kumakalat na litrato patungkol doon sa nangyari sa bar.

I was very young back then but I felt the pain in my heart. Siguro over protective lang ako kasi naging kuya ko siya at para ko narin siyang kapatid.

Umahon ako sa dagat at nakitang nagtatakang mga mata nang lingunin ko si Cron. Siya ang unang nakakita sa akin.

"El!" tawag niya kaya napalingon sila. Tinawag rin ako ni Janrix pero di ko na nilingon. Even my brother, Theo.

Zina ask me where is Hex. Ayon lumalandi ang lolo mo. Habulin mo dahil kasama niya ang kanyang ex? Or sila parin hanggang ngayon? Sino ba sa inyo ang totoo?I was very fierce kaya dumeretso ako sa kwarto naligo at nagbihis.  Humiga ako sa kama at bumuga ng napakabigat na hangin.

I remembered what Hex told me that time.

"He can't believe me?" tanong ko sa sarili ng maalala ang sinabi niya. "He was chasing someone?" bumangon ako sa pagkakahiga.

"Who the fuck is he chasing before?" sinapo ko ang noo ko. Of course he is after Jana. Parati sumusulpot iyon sa tuwing magkasama kami. Hindi niya ma habol habol o makausap dahil umaaligid rin ako sakanya.

Hindi ko na nagawang umiyak sa mga oras na iyon at natulog nalamang. Marami akong tanong sa isipan pero hindi na poproseso lahat sa biglaan. I just can't believe that he is really here. I could still remember kung paano ko siya tinaboy. What am I missing?

Pasado ala una na ng may gumising sa akin. Napabangon ako ng si Hex ang nakita ko.

Kunot noo niya akong tinignan. "Kanina pa kita hinahanap. Kanina pakita ginigising."

"Walang nagsabing hanapin mo ako at gisingin ako." bumangon ako at inayos ang higaan. Nakita kong yumuko siya bigla. Nagtaka ako.

"You..." sabi niya. He pinched his nose. Napahinto ako sa pagligpit. "You didn't even wear a bra?" tanong niya at tinignan ako. Gulat ang mga mata ko ng tumitig siya sa akin. Papunta sa dibdib ko. Agad ko iyon tinakpan gamit ang aking braso.

"Bastos!"

Tumaas ang kilay niya. "Am I? Really?" sabay turo sa kanyang sarili.

"The foods are already prepared. You wear a bra and a decent cloth and then let's eat."

Lumabas siya ng kwarto at nagbihis ako. Sabay kaming pumunta sa baba para kumain. Pagkarating namin doon nandoon na sila at naghahanda.

"Saan ka ba galing?" Theo ask.

"Sa gedli gedli lang." sabi ko. Bakit ba nila ako hinahanap?

"Hex here." binigyan siya ng plato ni Zina.

A Wild WorrisomeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon