Sunod siya ng sunod sa akin habang pumapalayo ako sa kanya.
"Sinusundan mo ba ako?" huminto ako sa pag langoy at tinignan siya.
Hindi siya nahiya ng tumango-tango siya. "Baka mawala ka..." mahina niyang sabi.
Huminga ako ng malalim. "What? Hindi ako mawawala. I'm not a kid." he just shrugged.
"Gusto mo bang sumama?" anyaya ko. Lumiwanag ang kanyang mukha.
"Sure." Nauna agad siyang lumangoy sa'kin. nilingon niya ako ng di ako sumunod.
"You're not coming?" lumangoy siya papunta sa akin. Kumunot ang noo ko.
Umi-iling akong nakatingin sa kanya. He smiled. Pumunta kami sa malayo kong saan hindi ko na makikita sina Lhea ng tinignan ko sila.
"Look!" sigaw ko ng may makitang sakayang pandagat. Tinignan niya ako.
"Gusto mo ba sumakay?" Tanong niya pero umiling ako.
"Umahon na tayo." Sabi ko ng ilang minuto na kami nakababad. Sumunod siya sa akin.
"When when we get back to Mactan I have something to tell you." Sabi niya. I looked at him.
May mga napapatingin sa amin ng nasa buhangin na kami.
"Ano?" poker face siyang nakatingin sa akin ng sabihin ko iyon.
Iniwan niya ako at pumunta siya sa may nagtitinda ng mga damit pandagat. He bought me a cardigan to cover up my body.
"Thanks." Sabi ko. Tinulungan niya ako magsout.
"I said when we get back." sabi niya. Nauna na siyang maglakad papunta sa kinarorounan ng mga kasama. Tumatakbo akong sumunod sa kanya.
"Pwede namang ngayon?" sabi ko habang nakasunod.
"Hardheaded." Sabi niya.
Pinauna ko siyang maglakad dahil nadidistract ako sa kanyang katawan. Pero tinitigan ko ang kanyang likod. Huminto siya kaya napalingon ako sa dagat.
"Hexiel?!" may biglang tumawag. Sabay kaming napalingon ni Hex.
Nasa bench ako sa oval ngayon at umiiyak. Hapon na at walang Jamrel na pumunta. Kanina ko pa siya hinihintay baka hahanapin na ako nito sa amin.
"Here," may nag abot sa akin ng ice cream. Napa angat ako ng tingin. "Bakit ka umiiyak?" tanong niya.
I can still remember how he pronounce the words kapag hindi siya nag e-english. Umupo siya sa gilid ko. Mas lalo akong naiyak. Hindi ko tinaggap ang kanyang binigay.
"Gusto ko ng umuwi!" hagulhol ko.
"Stop crying. Saan ba ang sa inyo?" tanong niya. Nilingon ko siya.
"Ayoko nga sabihin baka kidnapper ka!"
That time napatulala at napahinto ako sa aking iyak dahil tumawa siya."Why are you laughing?!"
And that time, a first year high school guy became so close to me. Tumawa ako ng di alam ang dahilan dahil sa tumawa siya. "Good to see, you smiled now." Sabi niya.
"Tumawa ka eh," sabi ko. At tinanggap ang ice cream ng abutin niya muli sa akin.
I can't explain how those days were memorable. Kapag break time madalas kong kasama si Jamrel not until Hexie came. Madalas niya akong nililibri at tinuturuan ng mga assignments ko o di kaya'y ini-explain ang mga subjects na hindi ko maintindihan. Simula noon naging malapit na siya sa akin.
I didn't know the word love before. Kasi I saw him as my kuya. Or what really love is. I was so young back then, But I felt something unfamiliar.
"Okay baby," sabi niya ng may tumawag sa kanya.
