Veliahtlar (Bsk-2)-TAMAMLANDI-

6.bölüm

Medya'da Arslan ve oğlunun tatlı bir resmi var. İleride benzer sahneler olacaktır. :)

Keyifli okumalar :))

Yazar'dan

Begüm karşısında kanlı canlı duran adama dikkatle bakarken şaşkınlığını gizlemeyemedi. Yaşıyor muydu  yani yıllar önce öldüğü için tüm umudunu da hayallerini de kaybettiği adam?

Ama nasıl?

"Sen yaşıyorsun?"

"Nasıl yani?"

"Kafede çalışırken gördüm. Kaza geçirmiştin...Öldü diyorlardı."

"Abim anlatmadı mı sana gerçeği?"

"Ona gittiğimde memlekette toprağa verdik mezarı orda dedi."

"Bana da sana anlattığını ama beni beklemek istemediğini söyleyip gittiğini söyledi."

İkisi de kafası karışmış bir haldeydi. Ama bu işin elinin altındaki herifin başının altından çıktığını anlamak zor değildi. Hala eliyle masaya bastırdığı kafasındaki saçları kavrayıp kafasını yukarı kaldırdı. "Anlat! Yine tür bir oyun oynuyorsun!"

"Oyun yok. Seni eski sevgiline kavuşturuyorum Begüm."

Öfkeyle kafasını bir kez daha vurdu masaya. "Ulan seni daha o zaman öldürmeliydim. Şerefsiz piç!!"
Tekrar kafasını masaya çarpıp bıraktı. Sonra da dışarda bekleyen adamına seslendi. Adam içeri girince masada sabit duran herifi gösterdi. "Bunu depoya götürün. Önden siz sorun bakalım. Eğer oğlumun yerini söylerse işkencesinde indirim yapacağımı da eklemeyi unutmayın."

"Anlaşıldı Begüm hanım. Peki depodakiler?"

"Bunu özel odalardan birine alın. Diğerlerinin işi bitmedi daha."

Adamlar masadan bağırtarak söküp aldılar Selçuk itini. Arslan bir süredir tepkisiz beklemiş birşey söylememişti. Ama Berk'in hızla Begüm'e yaklaştığını farketmesiyle ondan önce davranıp aldı kollarının arasına karısını. "Çok yaklaştık bebeğim. Oğlumuzu bulucaz."

"Bu piçi bu kadar kolay ele geçirmemiz beni şüphelendiriyor Arslan. Bu işin içinde başka bir şey olabilir."

"Öğrenicez. Hadi gidelim..."

Elini kavrayıp çıkmaktı niyeti ama Begüm arkada durup kendisine hüzünle bakan Berk'i görünce duraksadı.

Tekrar Arslan'a baktı. "Bana biraz izin ver. Beş dakika."

Arslan bundan hoşlanmamıştı tabi ki. Berk ve karısını aynı odada bırakmak fikrinden bile anında nefret etmişti. "Ben de yanında durayım."

"Arslan...Çok sürmeyecek zaten. Hadi git dışarda bekle. Lütfen."

"Sadece beş dakika."

Bu Berk denen adamın önünde tartışmak pek akıllıca gelmediğinden öfkeyle çıktı odadan. Berk ve Begüm ise geçmişin kapalı kapılarını açmak için karşı karşıyaydı şimdi.

"Çok değişmişsin."

"Sen pek değişmemişsin."

"Aslında değiştim. Senin beni terk ettiğini öğrendiğimde içime kapandım. Pek konuşmuyordum yıllardır."

"Üzgünüm. Öldüğünü öğrendiğimde abine inandığım için kendime kızıyorum."

"Abimin peşindeki bir kaç mafya tipli adamlar peşimden Amerika'ya gelmişler. Beni öldürmek, abimi de bu şekilde cezalandırmak için. Abim durumu anlatınca böyle bir plan yaptık. Beni öldü gösterecekti bir süre. Ortalık biraz durulunca seni yanıma getirecekti. Sonra da o adamlardan kurtulunca ortaya çıkacaktık seninle. Evlenecektik..."