Zombie Apocalypse: The Zombie Slayer (BTS)

Kabanata 12

Someone's POV

Shit! Hindi nag-tagumpay ang plano! Marami parin siyang alam... Hindi tumalab ang electric shock sa kaniyang utak! Bweset! Dapat malaman ito ni boss...

"Hello boss" sabi ko isang linya..
"Oh bakit ka napatawag Hya!" may maririnig na ungol sa kabilang linya.. nakikipag-laban sila sa mga Zombie.

"Boss hindi ko na patatagalin ito... May naalala si Reiane sa mga sandata..."

"Ano?! Hindi ba tumalab ang pag-kukuryente mo sa utak niya?"

"Hindi po atta tumalab" sabay tingin sa paligid.. mahirap na baka mabuko pa..

"Hindi ito maari kung malalaman ito ng kaniyang ama... At kung malaman niyang buhay ang kaniyang anak. Hindi mapapasakin ang trono, at hindi mapapasakin yung pinaka-aasam kong Sandata sa ama niya..."

Napabuntong hininga ako..
"Opo boss.. sisiguraduhin ko po ngayon na burado ang kaniyang memorya.. At baka mabobora narin siya sa mundong ito *smirk*"

-*!!!*-

Reiane's POV

"Taehyung akin na si Ghab!" kanina pa ako umaangal na ibigay na sa akin si Ghab pero ayaw niya parin *pout*

"Matulog ka na rin... Para may lakas ka mamaya or bukas..."
Sabi niya sabay swing sa katawan ni Ghab na parang sanggol.
"Fine! Hindi na kita bati umppp!" sabak dabog papunta sa isang kwarto ng lab...

Alam ko every inch ng lab na ito eh..

Pag-pasok ko sa isang agad kong nakita si Reahlyn... parang bola sa ilalim ng kumot...
Aalis na sana ako, nang ako niyang tinawag...

"Ate Reiane" sabi niya sabay pakita ng kaniyang ulo..

Agad akong lumapit sa kaniya...
"Bakit? Sorry kanina ha" sabay alis ng buhok sa kaniyang mukha..

"Hindi ate... nawalan ako ng galang sayo kanina... Ako dapat ang mag-sorry... Ate sorry" nakita kong umagos ang kaniyang luha sa kaniyang mata...

Ngumiti ako at pinunasan ang luha niya...
"Pinapatawad na kita... pinapatawad mo na ba ako?" sabi ko sa kaniya... agad siyang umupo at ngumiti sa akin...
"Pinapatawad na kita ate dahil"

Ngumiti kami sa isa't-isa... Alam na this
"Di man magka-dugo
Pero laging magka-sundo!
Mag-away man kami
Laging nagkakabati!" sabi namin at nagyakap kaming dalawa...

"Ate, dito ka na matulog... Tawagin mo na sina Ghab kung gusto mo" agad akong tumango sa kaniya at lumabas ulit...

Si Taehyung kasi, di pa ibigay sa akin si Ghab... Payapa na sana kaming natutulog ngayon!

"Rei-Rei!" agad akong lumingon para makita si Taehyung...
Rei-Rei? Agad na namula ang mukha ko sanhi ng pag-talikod ko..

"Sakin na si Ghab" sabay stretch ng aking kamay patungo sa direksyon nila... pero nakatingin parin sa likod

"Tumingin ka muna sa akin... baka mahulog mo si Ghab" Unti-unti akong lumingon sa kaniya at nakasalubong ang nakangisi niyang labi... Huta!

"Oh... dahan-dahan ha... Baka mahulog ka"
"Mahulog? Saan naman ako mahuhulog He-hehe" kinuha ko sa kaniyang kamay si Ghab... whaa~ ang cute niya talaga