Daar zitten we dan weer...... we gaan het gesprek zo weer in. Maar dit keer merk ik aan mezelf dat ik weinig spanning voel. Misschien komt het door dat het weer vertrouwd voelt. Het is bizar dat alles zo is gelopen maar het is helemaal bizar hoe wij ons er weer door heen hebben geslagen. Het gesprek is positief en ik ben nog steeds dankbaar dat wij zo fantastische hulpverlener hebben om dit een beetje te helpen verwerken hoe lastig dat ook was en vaak nog is.
Het feit blijft immers dat ik niet kon leven zonder jou , jij was en bent mij beste vriendje altijd al geweest daarom was het ook allemaal te moeilijk. Een ding weet ik wel ik hou nog steeds heel veel van jou. Laat je me nu niet meer alleen? Ik wil dit niet meer alleen .
JE LEEST
Geloof me ik leef nog?!
Non-FictionWat nou als je er na 6 jaar achter komt dat je beste vriend nog leeft zelfs dat je al die tijd dacht dat die dood was , hoe ga je weer veder als vroeger ?!
