Geloof me ik leef nog?!

Afspraak

We spreken af in het restaurant waar we vroeger al kwamen . Ik hik er weer dagen tegen aan vandaag lijkt die stap voor mij opeens zo groot. Eigenlijk wil ik de afspraak cancelen maar ik weet dat ik er even door heen moet. We hadden afgesproken het rustig op te bouwen na alles wat er gebeurd is, jou terug keer in mijn leven heeft veel veranderd , begrijp me niet verkeerd lieve Alex maar soms valt het best zwaar . Mensen zullen dat niet zo snel snappen. Ik loop al op de plek waar we hebben afgesproken en ik merk aan mezelf dat ik op ene andere manier steeds nerveuzen wordt van het feit dat jij er over een paar tellen aan zou kunnen komen lopen. Ik krijg een appje van je ik ben er over 1 minuut en mijn hart zit letterlijk ergens in mijn keel waarom weet ik niet het vlieg me vandaag weer is zo aan. Dan opeens sta ik oog in oog met jou en dat is nog steeds een dingetje voor me, het grijpt me , daar sta ik dan voor het restaurant te janken ....... misschien is het feit dat jij altijd een van mijn belangrijkste vrienden in mijn leven was en nog steeds bent. Toch ben ik blij als je mij weer in me armen vliegt wat voelt dat fijn en vertrouwd, misschien is het de angst die het grootste deel speelt nu. Misschien is het dat we tot de rechtszaak is gelopen we geheim moeten afspreken. Misschien is het alles bij elkaar, misschien ben ik te lang over me grens gegaan. De nachtmerries zijn terug het klinkt zo kinderachtig maar daar zit ik dan midden in de nacht op. Het zijn de beelden uit het verleden die ik opnieuw beleefd mensen begrijpen het niet behalve eentje dat ben jij. Jij weet namelijk waardoor dit komt , ik ging altijd door na alles, ik zou dood gaan voor jou en jij voor mij dat is iets wat ik weet. We gaan maar even een hapje eten en wat drinken even alles bespreken. We kijken elkaar aan zoals we altijd doen , de mensen in het restaurant kennen ons , ze laten ons even wat drinken en even met rust tot een van ons hun roept .