A Gryffindor who's in love with a Slytherin [Dutch Harry Potter fanfiction]

Hoofdstuk 1 | De verrassing

Ik werd wakker met een blije gedachte, vandaag was mijn veertiende verjaardag. Snel stapte ik mijn bed uit, zocht iets mooi uit om aan te trekken en trok de gordijnen open. Keer op keer werd ik betoverd door het uitzicht dat ik vanuit mijn slaapkamer had. Helemaal in de verte zag je de wilde zee, alles daarvoor waren heuvels en bossen. Je kon er vanalles zien, wilde dieren die snel de heuvels overstaken, boten die langs de kust voeren. Het enige dat je nergens zag, waren andere huizen. Het eiland waar we woonden, Arran, lag ten westen van Schotland, er woonden niet erg veel mensen. Ik was zodanig afgeleid door het mooie uitzicht dat ik niet zag dat de zwarte Aston Martin Vanquish van mijn vader op de oprit stond. Eindelijk! Ze waren terug thuis! Mijn vader en mijn broer waren een maand geleden vertrokken om een grote verrassing voor mijn verjaardag te regelen. Ik wist niet waar ze heen waren of wat ze precies gingen halen, want niemand wou me iets vertellen. Mijn broer was bijna nooit thuis, maar rond de tijd van Pasen en mijn verjaardag, twee mei, was hij er normaal altijd.

Enthousiast liep ik naar mijn slaapkamerdeur en opende die, waarna ik tegen Draco liep. "Liz!" Hij gaf me een knuffel. "Gelukkige verjaardag!"

"Dankje Draco, ik heb je echt gemist!" Ik gaf hem nog een knuffel. 

"Ik jou ook, kleintje." Ik gaf hem een boks en zei dan: "Ik ben niet veel kleiner dan jou, ik ben nu officieel veertien!"

Hij lachte en zei: "En ik ben vijftien, dus je blijft mijn kleine zusje!"

"Wacht maar, binnenkort ben ik groter dan jou", lachte ik. 

Hij sloeg op mijn schouder, dat was iets dat we altijd bij elkaar deden. "Blijven hopen, kleintje."

Plots hoorde ik een bekende mannenstem: "Ik zie dat jullie blij zijn om elkaar terug te zien." Mijn vader stond in de deuropening. 

"Pap!" Ik gaf hem een knuffel. 

"Gelukkige verjaardag kleine meid!"

"Ben je klaar voor je verrassing?" Draco keek me vragend aan. 

"Natuurlijk", zei ik grijnzend. Ik liep langs mijn vader de trap af en zag mijn moeder beneden staan. 

"Gelukkige verjaardag, lieve Elisabeth." Ik liep de grote marmeren trap af en ze omhelsde me. 

"Dankje mam." Ik gaf haar een kus op haar wang en ging op de onderste trede zitten. Mijn vader en Draco kwamen de trap afgelopen en Draco kwam naast me op de trap zitten.

"Klaar, Narcissa?" vroeg mijn vader, die naast mijn moeder was gaan staan.

Ze zag er zenuwachtig uit. "Als het echt moet." Ze liep naar de voordeur en opende die.

Er stond een grote man, een heel grote man, met lang bruin haar en een baard in de deuropening. Hij had een witte doos in zijn handen. Hij begroette de rest en wendde zich dan tot mij. "En jij bent waarschijnlijk Elisabeth Malfidus?" Ik knikte. "Aangenaam, ik ben Rubeus Hagrid, maar noem me maar gewoon Hagrid." De man stak zijn hand uit en schudde de mijne. Hij gaf de doos aan mij en ik keek hem vragend aan. "Doe dan, open maar!" Ik nam de bovenkant van de doos eraf en zag een grote chocoladecake. Op de bovenkant stond in grote letters: 'Happee Birthdae, Elisabeth'. Hagrid stond een beetje ongemakkelijk te wiebelen. "Ik heb hem zelf gemaakt, dus sorry voor de spelfouten." 

Ik keek Hagrid aan en glimlachte dan. "Dankje Hagrid, het ziet er verrukkelijk uit!" 

Hij glimlachte en richtte zich dan tot mijn moeder. "Narcissa, heb je het haar al verteld?" 

"Nee, ik wou dat iedereen er bij was. Ik stel voor dat we in de woonkamer plaatsnemen?"

We liepen allen de woonkamer binnen. Ik zette de taart op tafel en ging dan naast mijn moeder in de zwarte leren zetel zitten. "Wat wou je me zeggen, moeder?" Ik keek mijn moeder nieuwsgierig aan.