A Gryffindor who's in love with a Slytherin [Dutch Harry Potter fanfiction]

Hoofdstuk 9 | Schouder vol kwijl

Harry ging naast me zitten op het vochtige gras en een paar minuten lang keken we gewoon naar het meer, zonder iets te zeggen. En toen onderbrak hij die stilte.

"Luister, ik weet dat jij echt tegen deze vriendschap bent, en ik geef toe, je hebt geldige redenen. Maar toch vind ik dat we vrienden moeten proberen worden. Wij zijn niet voor niets de uitverkorenen van hem. Wij zijn geboren om vrienden te worden."

Ik zuchtte, begreep hij het nu nog altijd niet? 

"Harry, je weet dat ik best vrienden met je wil worden, maar het is echt belangrijk dat we apart tegen hem vechten. Samen zijn we te kwetsbaar."

"We kunnen toch nog altijd apart vechten? We kunnen alles apart doen als we willen, ik wil gewoon vrienden worden."

"Waarom is deze hele vriendschap zo belangrijk voor je? Er zijn genoeg meisjes die aan je voeten liggen, zij zouden alles doen om bevriend met je te worden."

"Het probleem is dat alle meisjes me kennen als de flirter en denken dat ik er geen problemen mee heb om met elk meisje iets te beginnen."

"Denken?"

"Ja, denken. Want, eerlijk? Ik wil niet elk meisje, het zit gewoon in mijn familie om iedereen aan je voeten te leggen, ervoor te zorgen dat iedereen van je houdt. Dat is gewoon iets wat Potters doen. Maar dat wil ik niet, ik wist dat jij een uitdaging zou zijn, net als je broer dat is voor alle andere meisjes. Ik wou gewoon bewijzen dat ik ook ergens echt voor zou kunnen vechten, alles doen om het te krijgen, maar het wordt moeilijker dan ik dacht."

"Dus dit heeft helemaal niets met mij te maken, je wou gewoon bewijzen dat je geen flirter was?"

"Nee, helemaal niet. Nou ja, misschien, ik weet het niet. Eerst wel, maar dan begon ik je echt een leuk meisje te vinden, en nu wil ik echt vrienden met je worden. Om geen enkele bijreden, gewoon om jijzelf."

Ik glimlachte en voelde mijn wangen rood worden, ik kon het niet helpen, zo was ik altijd al geweest.

Hij lachte ook. "Dit gesprek wordt wel iets te diepzinnig voor mij."

"Kan Potter het niet aan om met een meisje over zijn gevoelens te praten?" lachte ik.

"Wordt onze kleine Malfidus echt brutaal of wil ze gewoon de badgirl uithangen om Potter te krijgen?" vroeg hij met een uitdagende grijns op zijn gezicht.

Ik sloeg hem op zijn arm, zoals ik altijd deed bij Draco. "Hou op," lachte ik, "niet alle Malfidussen zijn even braaf."

"Ik begin echt het gevoel te hebben dat je met me aan het flirten bent!" We zaten naast elkaar te lachen.

"Dat doe ik helemaal niet! Jij flirt juist met mij, daardoor flirt ik terug! Nee wacht, ik flirt niet! Oh hou toch op!"

"En dat is dus het effect dat ik op mensen heb." legde hij uit.

We lachten allebei om het feit dat we onbewust echt vrienden werden en plots legde ik zonder dat ik het zelf wilde mijn hoofd op zijn schouder.

"Het spijt me." zei ik terwijl ik snel terug rechtop ging zitten.

"Ik vond het niet erg, hoor." Hij glimlachte naar me en ik legde mijn hoofd onzeker terug op zijn schouder.

"Dus nog even over die vriendschap-" Ik onderbrak hem voordat hij zijn zin af kon maken.

"Sst, verpest dit moment niet, ik geniet van het feit dat ik vrijwillig tijd met je door breng zonder dat je me er half voor moet ontvoeren." fluisterde ik. Dit moment werd helemaal anders dan ik had verwacht. Veel... romantischer. Nee, zo mocht ik er niet aan denken, die optie was absoluut uitgesloten. Harry was de vijand, de andere kant, ik was water, hij vuur. We waren tegengestelden van elkaar, volledig omgekeerd. Maar je weet wat ze zeggen. Opposites attract.