A Gryffindor who's in love with a Slytherin [Dutch Harry Potter fanfiction]

Hoofdstuk 20 | De roze pad van Zwadderich

Ondanks de gebeurtenissen die zich vorige maand hadden afgespeeld op het Toverschool Toernooi, ging het leven op Zweinstein gewoon door. Het Ministerie van Toverkunst had beseft dat het Toverschool Toernooi toch geen goed idee was en had het definitief afgeschaft, tot groot verdriet van professor Dorothea Omber, de nieuwe leerkracht Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Professor Dolleman, de vorige leerkracht, was van schrik weggelopen, wat niemand verwacht had aangezien hij in zijn vroege carrière Schouwer geweest was. Iedereen vond Dolleman angstaanjagend, maar Omber was duizend keer erger...

De studenten, portretten en leerkrachten keken ons nog altijd aan, vooral Loena en ik. Loena had haar tijd een volledige week in de ziekenboeg doorgebracht en had daarna Harry en ik vergezeld in onze persoonlijke leerlingenkamer. Ondanks dat bezocht ik ook nog vaak de leerlingenkamer van Griffoendor, aangezien de meeste van mijn vrienden daar verbleven. Ze kwamen ook vaak naar ons, maar dat ging wat moeilijker omdat ze moesten opletten wie hen zag, onze leerlingenkamer was immers verboden terrein voor anderen. 

Ginny en ik liepen naar het klaslokaal Verweer tegen de Zwarte Kunsten op het derde verdiep. "Ben je er klaar voor, Liz?" vroeg Ginny.

Ik lachte, waar had ze het over? "Waar zou ik klaar voor moeten zijn?"

Ze stopte abrupt met wandelen en keek me met open mond aan. "Vanmiddag is je eerste Zwerkbalwedstrijd! Je speelt in de plaats van mij, als zoeker!"

Mijn ogen werden groot. "Hoe bedoel je?! Ik heb het nog nooit gedaan en nu verwacht je dat ik een wedstrijd kan spelen? Elke training die gegeven is, heb ik gemist!"

"Je bent een natuurtalent, je hebt heus geen training nodig." moedigde ze me aan.

"Tegen wie spelen we?" vroeg ik haar, deels toegevend aan het feit dat ik zou spelen.

"Ravenklauw, ze zijn niet zo goed als Zwadderich, maar ze zijn goed! Als zoeker hebben ze Cho Chang, ze is een derdejaar, maar dat zal wel niet zo veel verschil maken, denk ik." ze bleef doorratelen. "Weet je nog wanneer we Daan betrapt hadden? Toen heb ik ook Cho en Ron betrapt! Ron, hoor je me, Ron! Waarom zou Cho met Ron willen zijn? Cho is slim, mooi en getalenteerd en Ron is... Ron!" Ze schudde haar hoofd. "Ik snap er niets van! Maar je hebt het niet van mij, oké?"

We kwamen bij de deur van het lokaal en zagen de vertrouwde roze pad aan haar tafeltje zitten. Ze keek op en net wanneer ze ons wilde begroeten, blies een behoorlijk sterk briesje al haar perkamenten in het rond. Wacht even, een sterk briesje? Het was ondertussen al bijna maart, en het weer was, ondanks dat het nog vroeg in het jaar was, fantastisch geweest. Ik keek naar het raam vanwaar de wind kwam en zag daar twee roodharige jongens zitten. Fred en George waren geconcentreerd hun toverstokken op professor Omber aan het richten. Ik stootte Ginny aan en wees naar haar broers. Ginny en ik barstten spontaan uit in een immense lachbui, waardoor we zeer boze blikken van Omber kregen.

"Juffrouw Malfidus, juffrouw Wemel, ik zou jullie graag straks zien in mijn kantoor." zei ze op een strenge toon, terwijl ze haar perkamenten opnieuw op orde bracht.

"Dat zal helaas niet gaan, professor. Ginny en ik moeten onze plichten als Zwerkbalspeelsters voltooien." antwoordde ik, proberend niet opnieuw in lachen uit te barsten door mijn formele woordenschat en de uitdrukking op het gezicht van de pad.

Ze stootte een hoge giechel uit, zoals ze zo vaak deed. "Excuseer, ik denk dat ik iets verkeerd begreep. Weigerden jullie nu net mijn bevel op te volgen?"

Net toen ik mijn mond open deed om een opmerking te geven, viel Ginny me in de rede. "Dat hebt u niet verkeerd verstaan, want dat doen wij inderdaad."

Professor Omber legde haar handen op tafel en drukte haar zo omhoog. Ze streek haar roze rok recht en begon zich in onze richting te verplaatsen. Nadat ze voorbij ons gewandeld had, legde ze haar handen op onze schouders. "Ik ga er van uit dat ik jullie straks, na jullie lessen, in mijn kantoor zie. Als dat niet zo is, zullen er consequenties zijn. Ik had dit niet verwacht van u, juffrouw Wemel, of misschien wel, aan uw familie te zien." Ze verplaatste haar blik even naar Fred en George, die ondertussen probeerden te ontsnappen aan haar doodsblik. "Maar u, juffrouw Malfidus, uw vriendje is toch veel verstandiger dan uzelf. Alhoewel, hij gedraagt zich niet als een echte Zwadderaar, zijn lippen leggen op een Griffoendor." Ze spuwde het woord 'Griffoendor', om extra nadruk te leggen op de haat voor ons huis.